Sözler ve Alıntılar
Osmanlı'nın nahifliği
Bir büyüğümden dinlemiştim; Osmanlı'da davetiye kartlarında gelin hanımın ismi yazılmaz "Gelin kızımızın" denilirdi.
Baki olan sadece Allah'tır...
Bir çeyizin içinde İlmihâl ve Riyâzü-s Sâlihîn olmazsa olmaz.
"Bir kereden ne olacak ki?" yerine, "Madem bir kere, bu da neden Allah için olmasın!" demiyoruz.
Bir hanım kızın, eşi ile her halini sosyal medyadan paylaşmasını geçtik; sevgilisi ile paylaştığı bir dönemdeyiz. O kadar samimi pozlar ki, aralarında nikah varmış gibi rahatlar.
Düğünlerde "damatlar Ali gibi, gelinler Fâtıma gibi olsun." diye dualar edilmiş ve içten gelerek "Amin!" denilmiştir. Ve sadece "Amin!" denilmiş ne yazık ki hayatlara taşınılmamıştır.
Yüce Allah kelamında şöyle buyurmaktadır: "Duanız olmasa, Rabbim size ne diye değer versin!.."
Furkan Sûresi, 25/77.