Galib Efendi bu eserinde tesettür ve tesettür konusuna bağlı olarak tasavvufî edebi anlatmıştır. Eser üç bölümde mütalaa edilebilir. Birinci bölümde diğer eserlerinde olduğu gibi hikmetli ifadelerinden oluşan levhalara yer verilmiştir. 50’ye yakın bu levhaların önemli bir bölümü eserin ana konusu olan tesettürle ilgilidir.
Galib Efendi tesettür konusundaki düşüncelerini Ahzab suresi 33, 59, Nur Suresi 30, 31, 60. ayetlerinden hareketle ifade etmiştir.
Eser, lafza-i celal muhafazası, Allah vardır diyen müslümandır, Allah’ın zâtî, subûti ve fiilî sıfatları, Peygamberlerin sıfatları, merhamet, tesettür ve hicap ayetleri, Atatürk ve din, İslam’ın beş şartı yoktur, karma namaz uydurdular, edep gibi konu başlıklarından oluşmaktadır. Bu konulardan “lafza-i celal muhafazası,” ismini verdiği konuyu şöyle ifade etmiştir:
“2005 yılı Berat Gecesinden bir gece evvel mânâmda, Rabbimin ihsanı bu abd-i âcize iki bin lafza-i celal verildi. Teheccütte hayli düşündüm. Ne yapacaktım ihvanın derslerine mi ilave edecektim. Hayli düşündüm, amma düşüncem neticesizdi. Sabah namazını kıldım, yatağa uzandım. Yaratanıma hamd ü senalar olsun hemen cevap verildi. Meğer “iki bin” lafza-i celalin mânâ muhafazası imiş. Muhafazayı beşeri zaafıma uygun unutamayacağım şekilde gösterdiler. Maddi görünümü yuvarlak topa benziyordu. Lafza-i celal… Verilen ihsan-ı ilâhî ile oturaklı, lafza-i celal için özenle yapılmış bir muhafaza. Lafza-i celal bu muhafazaya konulmaz ise yuvarlanıp, yükseklerde iken aşağılara düşme tehlikesi kaçılmazmış. Muhafazayı köşeli kutu gibi gösterdiler. Lafza-i celal-i içine koydular. “Şimdiden sonra yuvarlanıp düşmez,” denildi, elhamdülillah.
O olaydan sonra gördüm ki, iç alemime mânâ yönüme öyle yerleşti ki lafza-i celal, onun yanına makam-ı kurbiyette başka bir şeye yer yoktu. Rabbim cümle muhip kullarını mahrum etmesin. Amin. Ve selâmun ale’l-mürselin.”
Eserde ele alınan konuların sonlarında veciz ifadelerden oluşan levhalara da yer verilmiştir. Bu levhalar kısa ve öz olarak birçok tasavvufi konuyu özetlemektedir. 187. sayfadaki şu levha yaratılışın gayesini, bu gayenin gerçekleşme yolunu özetlemektedir:
“Kulun yaratılışının nedeni aşktır. Aşk-ı ilâhînin öğrenim dalı ve kökü tasavvuftur. Yol ismi ise tarikattır. Talebesinin yani salikinin ismi ise derviştir. Günlük dersi, o kuluna Hz. Allah’ın bahşettiği ihsan eylediği aşk rahmetidir.”
