Hz. Ömer Ve Nebevi Sünnet
Ebubekir SifilSözler ve Alıntılar
Hz. Ömer (r.a) dönemine gelindiğinde ise, devlet görevleri tek kişi tarafından
deruhte edilemeyecek kadar yaygınlık ve çeşitlilik göstermişti. İkinci halifenin geniş
İslam coğrafyasını idarede kolaylık sağlayacak şekilde vilayetlere ayırmasıyla birlikte, kamu görevlerinin her biri için ayrı bir görevli atamak da kaçınılmaz olmuştu.
Bir nevi eyalet sistemini andıran bu idarî yapı içinde gerek merkezde görev
yapan, gerekse vilayetlere atanan görevliler, Kâtip, Divan Kâtibi, Vali, Sahib-i
Harac/Âmil, Ahdas/Şurta, Sâhibu Beyti'l-Mâl/Hazinedâr, Kadı, Muallim, Muhtesip gibi ünvanlarla anılıyordu.
Bilindiği gibi aile hayatının sağlıklı temeller üzerine kurulmasını engelleyen bir
diğer husus da, özellikle kızların, istemedikleri erkeklerle evlendirilmesidir. Hz. Ömer (r.a) toplumsal hayatı da doğrudan etkileyen bu yanlışlığı da engellemeye çalışmış ve
kızların, istemedikleri kimselerle evlendirilmemesini istemiştir.
Aralarında hayli yaş farkı bulunan eşlerden genç olan kadın (geçimsizlik vb. sebepler) yaşlı kocasını öldürmüştü. Hz Ömer kadını hapsetti ve halka şöyle hitap etti; "Ey insanlar! Allah'tan korkun, Erkek kendi dengiyle, kadın da kendi dengiyle evlensin."
Hz. Ömer (r.a)'in hadis rivayeti konusundaki tavrını bahis konusu yapan birçok
çağdaş araştırmacının, hatta eski alimlerden bir kısmının, onun, tek kişinin naklettiği rivayetlere itimat etmediğini, böyle durumlarda haberi nakledenlerden şahit istediğini mutlak ifadelerle ileri sürdüğü dikkat çekmektedir.
Hz. Ömer (r.a) dönemi bahis konusu olduğunda ilk akla gelen hususlardan birisi, İslam coğrafyasının sınırlarının alabildiğine hızlı bir şekilde genişlemesiyle neticelenen
fetih hareketleridir. Bu olgu, döneme sadece askerî ve coğrafî bakımdan ayrı bir
hususiyet kazandırmakla kalmamış, aynı zamanda ve doğal olarak dinî, idarî, siyasî,
sosyal ve kültürel anlamda çağlar ötesine uzanan derin izler bırakan uygulamalara da kaynaklık etmiştir. Bu itibarla Hz. Ömer (r.a) dönemine hususiyetini veren en temel
olguların başında fetih hareketlerinin geldiğini söylemek yanlış olmayacaktır.
Allah û Teâlâ'ya itaatin yolu, O'nun Resulüne itaatten geçmektedir ve Resule itaat olmadan Allah'a itaat olmaz.
Hz. Ömer (r.a) bir Ramazan gecesi mescide gitmiş, cemaatin dağınık bir şekilde,
kimi tek başına, kimi de arkasındaki bir grupla cemaat halinde namaz kıldığını görmüşve yemin ederek şöyle demiştir: "Bunları tek bir imamın arkasında toplamanın daha uygun olacağını düşünüyorum." Bunun ardından Übeyy b. Ka'b'ı Teravih kıldırmak üzere görevlendirmiş ve halkın tek cemaat halinde onun arkasında namaz kılmasını
istemişti