Su kendisi dökülmez yavrucuğum, hep bir döken vardır. Nehirler kendisi mi akar, ona bir ak diyen vardır.
İnsan ne yaşasa oldum der, nereden dönse geldim der, oysa her şeyi ol diyerek olduran, olanı ve olmayanı kendine döndüren vardır.
Ama sadece özel insanlar hayatlarını kaybettiklerini fark eder. O özel insanlardan daha da özel olanları sadece hayatlarını bulmak için bir çaba içine girer.
Aramayı bırakıyorum dedi,kendine dedi,mırıltıyla dedi ama ses dudaklarından çıktı,kulaklarına vardı. Duydu kendini,kendi sesini. Kendi sesini duyan insanlara kurbanlar keseyim.
Aforizma iki: Gitmesin istiyorsan gitme diyeceksin. O yine de gider de sen gidişini seyreden değil, gitme demiş olan olursun. Gitme demiş olmadan gideni seyreden sen, sen suçlusun. Gitme deyip de gideni deyredensen, masumsun.
Bir yere gidemeyen görmezden gelir en çok bir yere gidemeyeni. Ondan geçip durdun yanımdan da, kendin bir yere gidemediğin için bana sormak aklına gelmedi, "nereye gidemiyorsun ihtiyar gel seni götüreyim" diye.
Oysa belki de seni gitmek istediğim yere götürecek olan, başka birini gidemediği yere götürmendir.