U-MUT-LAR-I-MIZ
Öyle çok koptular ki umutlarımız
İnce yerlerinden
Yer kalmadı düğümlere bile
Öyle çok kar yağdı ki
Güvendiğimiz dağlara
Bundan böyle
Ne umut dokuyacağız boş yere
ne de kar yağdıracağız
Dağlarımıza
Yanları yahşi viran kentin
kalaba kapadı yolları
içim dışım yörem üzerim
nar tanesi özgeli muşmula
insan darda patlak anaforla
Sürekli denendi, hep deneniyor yarey, Pranga vurulabilemez
yaşama
Isli pusulu sisli havada
bakmayın şu köşeden az önce
kazma sallarım kalem tutarım
yüzyıllardır aykırı doğruları
öz çocuğum gibi seçikleştirmeyi düşler düşünür dururum