İki Şair İki Dünya

24 Ocak 2019 23:05

L. Hughes

Ben bir kara palyaço: O hiç yüz vermedi bana Tuttum kimse görmeden karıştım geceye Gece de karaydı nasıl olsa Ben bir kara palyaço O hiç yüz vermedi bana Tuttum şafak söksün bekledim ağlaya ağlaya Seherin tepeleri kanadığında Yüreğim de kanlıydı nasıl olsa Ben bir kara palyaço O hiç yüz vermedi bana Baktım benim cıvıl cıvıl yüreğim Havası kaçmış balona dönmüş Çıktım sabah sabah Yeni bir kara sevda aramaya

Sayfa 47Kitabı okudu

tabula rasa

24 Ocak 2019 23:22

G. Apollinaire

Bizim soylu, acıklı hikayemizin Tümü bir gaddar maskesini andırır Ne oyunu rastlantının ya da sihrin Ne de buna benzer bir tarafı vardır Aşkımızı içli bir hale getirsin Ve Thomas de Quincey gibi günden güne Alışıp afyon zehrine temiz ve hoş Talihsiz Anna'yı düşüne düşüne Geçelim geçelim bunları madem boş Ama ben hatırlamadan edemem gene Hatıralar çalan av borularıdır Sesleri uzak rüzgarlarda dağılır

Reklam

tabula rasa

26 Ocak 2019 01:48

G. Apollinaire

Gülün gülün gene bana Karşımda cümle âlem hele siz buralılar Demeye dilim varmaz desem neler var Neler var demeye kalksam izniniz çıkmaz Gelin acıyın bana

tabula rasa

26 Ocak 2019 12:48

Landor Road Göçmeni

Tehditlerini fısıldarken Atlas yelleri Bırakır saçlarında uzun öpüşler ıslak Göçmenlerin limana doğru yorgun elleri Başkaları bir yanda dizüstü ağlayarak Baktı uzun bir zaman bu ölen kıyılara Yalnız oyuncak gemileri titrer bir ufuk Küçücük bir buketti dalgalanan macera Kapladı Okyanusu koskoca bir tomurcuk Ünmüş gibi dilerdi bu buket onun olur Oynar uzak denizlerde yunuslar kuşalı Bir yandan hafızası dokur Başı var sonu yok bir halı Gören hikâyesini okur

tabula rasa

26 Ocak 2019 12:51

Yüzü gülmeyenin türküsü

Nedamet üstüne cehennem Bana unutkan bir gök gerek Ünlü krallar bile madem Bir öpüşüne can vererek Yoksul göçtü cennet yerinden

tabula rasa

27 Ocak 2019 00:30

Bu solan alacakaranlıkta

Bu solan alacakaranlıkta İtiş kakış bir yığın aşk Hatıran zincirli yerde yatmakta Kaçışan karartılarımızdan uzak O eller hafıza zincire vurmuş Üstüste odunlar gibi alevlerinde Kendi küllerinden doğan masaldaki kuş Neredeyse konup yanacak halde Aşınırken halka halka zincir Hatıran gülerek ikimize Duy kaçar bizden bizimle eğlenir Kapanırım yeniden dizlerine