Tanrı’yı tanımlamada kullanılan sıfatların anlamının menfi, müspet veya şahsına münhasır oluşu, O’nun mahiyetinin tam olarak kavranamamasına sebep olmuştur. Tanrı'ya nitelikler atfetmedeki başarısızlığın temel nedeni, O'nun varlığın bir modu değil aksine varlığın bizzat kendisi olduğu gerçeğinin gözardı edilmesidir. Elinizdeki eserde, İbn Sînâ ve Thomas Aquinas’ın ilahi basitlik açısından Tanrı’nın bilinebilirliği bağlamındaki görüşleri karşılaştırılmış, her iki filozofun ilahi basitlik tezini nasıl anladıkları işlenmiş, vardıkları sonucun benzer ve farklılıkları ortaya koyulmuştur. Ayrıca zihnimizin, sonsuz ve mükemmel yapıdaki Tanrı’yı anlamadaki sınırlılığı ve gündelik dilde meydana gelen yetersizliği anlatılmaya çalışılmıştır.
