onlar kimdi unuttum çok da şakacıydılar
kışlık yalnızlığı var gölgemde karıncanın
uzaktan baktım size yeryüzünü tanıdım
yitirilmiş ormanda uyurgezerdi ruhlar
sırtımsa gülümsüyor yeniyetme kırbaca
ağaçtan iniyorum sesimde kırıntılar
ülkenizin saçları bürünmüş toza
kanatlarımı taktım düştüm sonra derinden
kapılar gıcırdadı . ki mseniz yok mu
öpecektim kendimi sarılıp boynunuza