Varvara adında genç kızla Makar adında orta yaşlı bir erkeğin mektuplaşmasından oluşuyor kitap. Yazılan mektuplarda yoksulluk, yalnızlık, keder, itibar o kadar iyi işlenmiş ki iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Kitabın içeriği hakkında spoi vermeden başka ne söyleyebilirim gerçekten bilmiyorum. Kitap kesinlikle aşk kitabı değil, mektuplar aşk içerikli değil. Ağırlıklı olarak bireysel, toplumsal sorunlar var diyebiliriz. Yoksulluk, açlık, parasızlıktan yırtık bir palto ile yağmurda işe gidildiğini görüyoruz. Küçük düşme korkusu, insanlar ne der düşünceleri kitapta bol bol işlenmiş hatta bunu daha iyi açıklayacak alıntıyı paylaşayım sizlerle...
"Eğer serin bir don havasında üstümde bir palto, ayağımda çizmeler olmadan yürüyorsam bile her şeye katlanırım, bu benim için gerçekten sorun değil. Ben basit, küçük bir insanım. Peki ama insanlar ne diyecek? Düşmanlarım, bu sivri dilli düşmanlarım, paltosuz dışarı çıktığımda neler söyler? Sonuçta palto giyiyorsan bu insanlar için giyiyorsun hatta belki de çizmeleri bile onlar için giyiyorsun."
Bence insanı, insanlığı çok iyi bir şekilde anlatmış. Şu zamanda bile hep birilerine göstermek, üstün olduğumuzu kanıtlamak için en pahalı şeyleri almıyor muyuz ihtiyacımız olmasa bile?
Ha bu arada İnsancıklar, Dostoyevski'nin yazdığı ilk kitap ve benim bu zamana kadar okuduğum en akıcı Dostoyevski kitabı
