Merhabalar,
İnsancıklar Dostoyevski’nin kaleme aldığı ilk roman. Zamanına göre ve ilk kitabı olmasına rağmen o acemiliği hiç hissetmedim ve çok beğenerek okudum.
Dostoyevski bu kitabı Makar Alekseyeviç ve Varvara Dobreselovanın mektuplaşmaları üzerinden kurgulamış.
Mektuplardaki o yoksulluğu,sevgiyi,aşkı,utangaçlığı,insanın kendine ve çevresine yetebiliyor olup olmayışı ve açık gönüllülüğü ele alış şeklini çok beğendim. Kitabı hissederek okumamda çok etkili oldu.
Bence toplumda görmezden geldiğimiz (yoksulluğu) ama çoğu insanın bununla mücadele içinde olduğunu bildiğimiz bir konuyu çok iyi ele almış yazar.
Tavsiye ederim.
“Çok tuhaftı,ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu. “
“Belki parıltı yok,ışıltı yok,renk yok ama yine de insanım ,kalbiyle, düşünceleriyle bir insanım ben... “
