İnsancıklar adlı kitabında "çok tuhaftı ağlayamadım. Ama ruhum paramparça olmuştu" diyor. İnsanın içine atmasının, güçlü görünmeye çalışmasının en yorucu hali bu olsa gerek.'
Edebiyat harika bir şey Varenka, çok harika bir şey!..
İnsanların kalplerini kuvvetlendirir ve onlara talimat verir.
Edebiyat bir resimdir, daha doğrusu bir anlamda hem resim hem de aynadır; bir duygu ifadesi, ince bir eleştiri biçimi, didaktik bir ders ve bir belgedir.
.
.
.
📙
Ah, ne yapacağım, ne olacak benim kaderim? Çok ağır geliyor benim böyle bir bilinmezlikte olmam, bir geleceğimin olmaması, başıma ne geleceğini tahmin edememek. Geriye bakmak da korkutucu. Orada hep acı var, bir hatırayla bile kalbim iki parçaya ayrılıyor. Beni mahveden kötü insanlar yüzünden sonsuza dek ağlayacağım.