Varlıklılar yoksulların kötü talihlerinden yakınmalarını pek sevmezler. Rahatsız eder onları bu, canlarını sıkar! Yoksulluk genellikle can sıkıcı bir şeydir onlar için zaten. Aç iniltiler uyumalarını mı engelliyor dersiniz.
İnsan kendi hâlinde yaşayıp gidiyor da, yanıbaşında duran kitapta kendi hayatının tıpatıp anlatıldığından haberi olmuyor. Eskiden dikkatini çekmiş bir çok şeyi, kitap okumaya başlayınca bir bir anımsıyor insan.
"Ya işte canım, bu adamların gözünde ayaklarını sildikleri paspastan bile daha değerli değilim! Beni en çok mahveden şey ne, biliyor musunuz? Parasızlık değil, hayatın küçük dertleri; bu fısıltılar, baş sallamalar ve alaylar."