İnsanı Ararken Sözleri ve Alıntıları
İnsanı Ararken sözleri ve alıntılarını, İnsanı Ararken kitap alıntılarını, İnsanı Ararken en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir mahallede eğer birisinin bir yeteneği varsa ve bu yeteneğinin olduğunu biliyorlarsa bu normal Amerikan kültüründeki insanlar bu çocuğu harcatmaz.
- " (...) Ben bu işi ne zaman çözdüm biliyor musun? Londra'da Hyde Park'ta yürüyorum. Bir adam. Köpeği ile. Döndü, köpeğin hizasına eğildi konuşmaya başladı. Şöyle bir durdum; aa bu adam köpeği ile konuşuyor.
Üç dakika sonra bir kız çocuğu yine aynı parkta. Yeni yürümeye başlamış. Annesi elini bırakmış, annesinin önünde gidiyor hafifçe. Dönüp dönüp annesine bakıyor. Annesi ona yetişip, çocuğun hizasına indi, göz göze geldiler, konuştular.
Orada çözdüm ben ne olduğunu. Çocuğun gözünün hizasına inmek ve ona birey olarak davranarak konuşmak. Dinlemek, düşünmek, cevap vermek. Yeniden dinlemek, cevap vermek. Konuşmak. Adam yerine koymak..."
Alfa Yayıncılık
"Arkamdan bakıyordur şimdi, nasıl yürüyeyim ben?" diye şaşırdım, adımlarım karıştı tuhaf bir yürüyüşüm oldu.
Yazık diyorum. Yazık; bir insanın gelişmesi için çok önemli olan soru sorma nasıl baltalanıyor korkuyla.
|Asırlar kadar uzak benden. Mümkün değil ulaşmak.
“...
Hatta yemekte kaşığımı çok doldurmaya bile korkardım babam azarlayacak diye...
Okul çıkışı dükkâna gittim. Ağabeyim orada ama babam da dükkânda. Dükkâna yakın bir duvarın arkasına gizlenip ara ara başımı çıkarıp bakıyorum babam hâlâ orada mı diye. Ağabeyimi tek yakalamaya çalışıyorum ki söyleyeyim. Kunduracı –Kunduracı İbrahim– görmüş beni, gitmiş söylemiş, “Sizin oğlan yarım saattir bakıp duruyor,” diye. Ağabeyim geldi, beni saklandığım yerden alıp dükkâna götürdü. Babam, “Niye orada saklanıp bizi gözlüyorsun?” der demez ağlayarak ayakkabıyı söyledim. Babamın gözleri doldu (...), “Tamam” dedi. (Sessizlik ...)
(...) Ne zaman bir ayakkabı alınacak olsa ayakkabıcıya gidip de daha ilk ayakkabıyı ayağıma giydirip “iyi oldu mu?” dediklerinde (...), “olmadı” dersem alınmaz diye korkumdan... sesimi çıkaramazdım. Her giydiğim ayakkabı mutlaka olurdu (!). Ve tabii sürekli vururdu giydiğim ayakkabılar. Hâlâ sıkıntı basar yeni bir ayakkabı giydiğimde..”
Alfa YayınlarıKitabı okudu
Şunlara bak, inekler gibi mutlular. Hepsinin yüzü gülüyor.
En önemli fark ettiğim şey; insan farkına vardığı kadar yaşıyor. Yaşamımın temel damgası olarak görüyorum farkına varmayı.
'Ben' dendiği yerde 'biz' in gelişmesi mümkün değil.
-Özgüven eksikliğinden mi geliyor küsme, alınganlık?
-Tabii. Alınganlık şudur:"Senin beni koruman lazımdı, ben sana güveniyordum koruman için ve beni korumadın, bırakıverdin, ortada kaldım."