"Çevrelerinin kendilerine biçtiği çerçeveyle yetinir ve bunu alışkanlık haline getirirler. bu da içlerindeki gizli, gerçek duyguların ölmesine kadar gider. bu 'bana ne derler' durumu sevimli, saygılı ama boş insanlar yaratır. ipleri başkalarının elinde olan kukla misali. en zor anlarda bile hissettikleri 'makbul olan' olacaktır."