Murat Atıcı, İronik Öksürük adlı yeni şiir kitabıyla, ilk kitabı Hatırlamanın Şarkısı‘ndaki -yüzünü topluma dönen, politik izleği olan- şiir çizgisini derinleştirerek sürdürüyor. Gezi Direnişi’nin, Somalı madencilerin, işçilerin, yoksulların yanında duran bir şiir bu, aç gözlü iktidarlardan sözünü esirgemeyen, “yeter ya!” diyerek itiraz eden, “ödevi var isyanların elbet / kaldırımlara ekilecek bu bahar ” diyecek kadar umutlu, yer yer Can Yücel’in ironisini kuşanan bir şiir.
Kitaptan tadımlık bir şiir:
bir yandan nanik yapıyor
sıraselviler’den aşağı koşarken gençler
kasten çarpıyorlar soyluların ajan(s)larına
yeni eğlenceleri, posta güvercini ile haberleşmek
ve ağız dolusu gülmek
yüksek memurların çıplak kıçlarına
bir kuş birden fark ediyor açık kapısını kafesin
derken, içlerinden biri
kâğıttan bir top attı ve düşürdü kasketini düzen bekçisinin
ama kapı nöbetinde kıpırdaması yasak askerin
artık bu sarayın iskambilden bir kale olduğu açık
bu soluk ciğerlere sığmaz artık
bazen her şey böyle değişir, bir anda
çaresizliğini öğrendiğimizde korkunç devin
ileri giden bir şaka bu
tebessümle öğrenildi, çatladı korku
çatladı ses tellalın boğazında
