"Mihra'da savaş yoktu.Onda mutluluk vardı.Onun gözlerinde acıya yer olmamalıydı,o gözler insana hüznü değil cenneti vadederdi.Onda insanlığın yitirdiği tüm güzellikler saklıydı sanki,sankisi fazlaydı;öyleydi."
“Onunla karşılaştığım günden beri kendimi bir kitabın içinde hissediyordum çünkü bana hissettirdiklerine bugüne kadar yalnızca kitaplarda şahit olmuştum.”
Nefes aldım, kokusunu rahatça içime çektim
"Okumadığınız bir şey var mı?"
Bir çift kahverengi göz dediğinde gözlerimi kıstım
" Çok istiyorum ama okuyamıyorum bir türlü nasip olur inşallah"
İmasini anlamamak zordur duduklarim tüm kızgınlığını bir kenara bırakıp gülümsemek istercesine hareketleniyordu hatta gülümsedim ve birden
" Olur inşallah" demiş bulundum