İşçi Sınıfı Tarihi
Jurgen Kuczyinskiİşçi Sınıfı Tarihi Sözleri ve Alıntıları
İşçi Sınıfı Tarihi sözleri ve alıntılarını, İşçi Sınıfı Tarihi kitap alıntılarını, İşçi Sınıfı Tarihi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Gorki'nin dilinden işçi sınıfı
''Günlerin sıkıntılı boşluğunu yalnız, beceriksiz ve tembel bir fikrin münferit kıvılcımları aydınlatıyordu. (...) Kalplerinde marazi, karışık, dile gelmeye çalışan bir tahriş, bir çatma duygusu uyanıyordu. İnsanların birbirlerine karşı davranışlarında çoğu zaman dile gelen, içlerindeki bu adale yorgunluğunun geçmezliği kadar söküp atılamaz olan gizli, için için sürüp giden öfkeydi.''
Daima daha fazla vasıfsız işçi kullanmak ancak makinenin yapabileceği bir şeydi. İşte bunu göz önünde tuttuğumuz zaman o devirde okuryazarlığı azaltan ve cehaleti artıran şeyin de tekniğin ilerlemesi olduğunu daha iyi anlarız.
Cehaletin boyun eğdirici yanı üzerine*
Gerçekten, eğitim yoksul insanlara, onları toplumun içinde kendilerine ayrılmış yer olan tarımda ya da başka mesleklerde iyi birer uşak olmak mevkiini almak yerine, durumlarından nefret etmeyi öğretecektir.
Van Gogh 24 eylül 1980'de Pas de Calais maden işçileri için şunları yazmıştır: Kömürcüler ve dokumacılar da diğer emekçiler ve zanaatçılardan hemen hemen apayrı, başlıbaşına bir ırk; ve onlara büyük bir sempati duyuyorum.(...)
Uçurumun dibinin adamı, de profundis, kömür işçisi; dalgın görünüşlü ve rüya görüyormuş gibi,uyurgezer gibi olanıysa dokumacı.
Genel olarak, mahkum edilmesi gereken, tabiat kuvvetlerinin kullanılması değil; bu kullanmayı bütün sınai itici güçle yöneten ve cismani olanın yanında ruhaniyi, en iğrenç egoizmin yanında da tanrısal ve genel olanı unutan işleme tarzıdır.
Yeniliğin Bedeli/ Şerit Makineleri*
Ama bu buluşun birçok işçiyi dilenciliğe mahkum edeceğinden korktuğu için, Belediye Meclisi, buluşu gizlemiş ve mucidini de ya gizlice boğdurmuş ya da suya attırmış.
Zanaatçıların hiçbir zaman, merkezileşmiş bir yapımevi ya da maden ocağı işçileri gibi toplumun tortusunu meydana getirmediğini, genellikle, her zaman, ingilizce deyimiyle very much in it, very much of it olduklarını görürüz.
Her sabah şehre gelişlerini ve akşamları gidişlerini görmek gerekir. Aralarında birçok solgun, zayıf, çamurun içinde çıplak ayak yürüyen kadın var. Ve onlardan daha da çok sayıda, hiç de daha az pis, daha az soluk benizli olmayan, çalıştıkları sırada üstlerine tezgahlardan akan yağ ile vıcık vıcık olmuş paçavraların içinde çocuklar... Victor Hugo'nun dediği gibi, o bir teki bile gülmeyen çocuklar.
Modern işçi sınıfı makinenin ürünüdür. Politik bir topluluk, ya da bazı kişisel saiklerle ya da kişisel duygu ve izlenimlerin sonucu olarak kişilerin katılmasıyla meydana gelmiş değildir.
İnsan, çalışma sürecinin entelektüel değerlerine yabancı kılınmıştır, ve makinenin bir parçası durumuna gelir. Bu tabi ki makinenin suçu değildir, Marx makine düşmanı değildir, tersine. Kapitalizm makineyi kullanma tarzının sonucudur.
Dilenciler olmasaydı insanlar tanrının karşısında kendilerini nasıl, merhametli ve mağfiretli gösterebilirlerdi?
Proletarya işte budur; yani korku içinde çalışma..