O güzel İran ve İsfahan anlatımlarına mı yoksa iç içe geçmiş üç hikayenin sıkmadan, yormadan aktarımına mı hayran olayım, bilemedim. Bende yarattığı İsfahan'ı görme hevesi de cabası. Espadana Pasajı'na gidip Kohen Bey ile sohbet etme, Elham'ın dükkanında kahve içip orada olduğumu gösteren bir not bırakma arzusu uyandırdı içimde. Sohrab ve Ely'nin, Elizabet ve Yaver'e bağlanan aşk hikayesi bolca duygu, bolca karmaşa, engel, önyargı, hüzün ve şiir barındırıyor. Kitabın tamamına, tam da yerini bulacak şekilde eklenen mısraları da çok sevdim. Velhasıl İsfahan'ın Gözyaşları, Shahzade N. İgual diğer kitaplarını da okumaya sevk ediyor beni. Bazen gözüme fazla gelen devrik cümleler ve redaksiyon konusundaki bazı hatalar kitap hakkındaki minik şikayetlerim. Bunun dışında benim için sürükleyici ve keyifli bir kitaptı.
