Ġubârü’s-sinîn adlı eserinde kaydettiğine göre 8 Mayıs 1904’te Beyrut’ta doğdu (resmî kayıtlarda 1906). Kültürlü bir aileye mensup olup ilk ve orta öğrenimini Beyrut’un çeşitli okullarında tamamladı (1924). Ardından Beyrut Amerikan Üniversitesi’ne girdi; Arap dili ve edebiyatı ile tarih dalında öğrenim görerek 1928’de mezun oldu. Bir yıl süreyle Filistin’in Nablus şehrindeki Medresetü’n-necâh’ta (lise) tarih, coğrafya ve tercüme öğretmeni olarak görev yaptıktan sonra Beyrut’a dönerek Cem‘iyyetü’l-makāsıdi’l-hayriyye el-İslâmiyye’nin okullarında öğretim görevini sürdürdü. 1935’te gittiği Almanya’da Berlin, Leipzig, Erlangen üniversitelerinde, iki defa gittiği Paris’te de Sorbon Üniversitesi ile bazı enstitülerde dersleri takip etti. Erlangen Üniversitesi’nde Josef Hell yönetiminde “Hicretten Ömer b. Hattâb’ın Ölümüne Kadar Arap Şiirinde İslâmiyet” başlıklı bir tez hazırlayarak 1937’de felsefe doktoru unvanını aldı. Aynı yıl Beyrut’a dönen Ömer Ferruh, Cem‘iyyetü’l-makāsıd’ın fakültelerinde öğretim üyeliği görevine tekrar başladı. Bu sırada bazı arkadaşlarıyla birlikte el-Emâlî dergisini çıkardı. 1940’ta Bağdat’taki Yüksek Öğretmen Okulu’nda dersler ve konferanslar verdi. 1941 yılından itibaren, o zamana kadar vermiş olduğu ders ve konferanslarından “Dirâsât ḳaṣîre fi’l-âdâb ve’t-târîḫ ve’l-felsefe” adıyla yirmi altı cüzden oluşan bir dizi meydana getirdi.
1949’da Dımaşk el-Mecmau’l-ilmiyyü’l-Arabî’ye muhabir üye seçilen Ömer Ferruh bu kurumun dergisinde Arap dili ve edebiyatı ile tarih ve felsefeye dair yazılarını vefatına kadar sürdürdü. Bunlar arasında, Amerikan Ford Kurumu’nun finansmanıyla Lübnan ve bazı Arap ülkeleri için hazırlanmış olan “Meşrûu’l-Arabiyyeti’l-esâsiyye” adlı projeyi fasih Arapça’ya zarar verip avam dilini öne çıkaracağı gerekçesiyle eleştirdiği yazısı ile (XLVIII, 1973) tercüme tekniği ve problemlerine dair makalesi (LIV, 1979) zikredilebilir. 1951-1960 yılları arasında Dımaşk Üniversitesi’nde misafir öğretim üyesi olarak Emevî, Endülüs ve Mağrib tarihi üzerine dersler ve konferanslar, 1961’den itibaren vefatına kadar Beyrut Üniversitesi’nde Arap tarihi ve medeniyetiyle Araplar’da ilimler tarihi üzerine konferanslar verdi. 1961’de Kahire Mecmau’l-lugati’l-Arabiyye’ye asil üye seçildi. 1970’li yıllarda Beyrut ve Lübnan üniversitelerinde yüksek lisans ve doktora dersleri verdi. Yurt içinde ve dışında çok sayıda bilimsel kurumla hayır kurumlarına üye olduğu gibi bilimsel çalışmalarından dolayı gerek Lübnan’da gerekse Mısır, Suriye, Hindistan ve Pakistan gibi İslâm ülkelerinde kendisine çok sayıda ödül verildi. 8 Kasım 1987’de Beyrut’ta vefat etti.