Şehirler şu on özellikleriyle tebarüz ederler; Mürüvvet Bağdat'ta, fasih dil Kufe'de, sanat Basra'da, ticaret Mısır'da, zulüm Rey'de, kalabalık Nisabur'da,cimrilik Merv'de , böbürlenme Belh'te, zanaat Semerkand' dadır.
Yüzölçümüne göre en fazla yünü, ipeği ve geliri olan ülke Deylem’dir. Süt ve balın en kalitelisi, ekmeğin en lezzetlisi ve zağferanın en dayanıklısı Cibâl’dedir. Meyvesi en bol, fiyatları en düşük, eti mebzul, insanları ağırkanlı olan yer, Rehab’dır. İnsanları en aşağılık, en şirret ve belalı olan ülke Huzistan’dır. Hurması en tatlı, insanları en aşağılık olan yer Kirman’dır. Şeker kamışı, pirinci, misk ve kâfuru en bol olan ülke Sind’dir. Halkı zeki ve tacir ruhlu, ama bir o kadar da fasık olan ülke, Fars’tır. En sıcak ve en kurak, fakat hurması en bol ülke, Arap Yarımadası’dır. Toprakları en bereketli, salihleri, zahitleri ve kutsal ziyaret yerleri en çok olan ülke Şam’dır. Abid ve kurrası en bol, mal, ticarethane, özel nitelikler ve hububat yönünden en zengin ülke Mısır’dır. Yolları en tehlikeli, atları en kaliteli, halkı orta sınıf olan yer Akûr’ [Mezopotamya] dur. Toprakları en kurak, halkı en ağırkanlı ve hilekâr, şehirleri en çok ve toprakları en geniş olan yer Mağrib’tir.
Bölgeye Şam denmesinin sebebi Ka’be’nin şâmesi (sol tarafı)nda
yer almasıdır. Kimilerine göre uğursuz olduğu için Şam denilmiştir. Kimileri kırmızı, beyaz ve siyah benekli taşlarından dolayı Şam denildiğini söylerler.