İslam'da Bilginin Temelleri : Emr Kitabı
Şakir KocabaşSözler ve Alıntılar
(Ey inananlar!) Sizden hayra çağıran, iyiliği emreden ve kötlükten men eden bir ümmet olsun; işte onlar kurtuluşa erenlerdir. (vel tekun minkum ümmetun yed'une ilel hayrı ve ye'murune bil ma'ruf).” (003.104)
İnananların görevi, işte böyle bir ümmet olmak, veya en azından aralarında böyle bir ümmeti yaşatacak şartları sağlamaktır. Unutulmamalıdır ki, Müslümanların kendi aralarında böyle bir ümmetin yaşaması için gerekli şartları sağlayamadıkları yerde ne hak ile rehberlik edebilmeleri ne de adaleti işleyen bir müessese haline getirmeleri söz konusu olamaz. Çünkü bunları yapmak için gerekli yönergeler çıkarmaları ve uygulamaları söz konusu olamaz. Böyle bir ümmetin bulunmadığı bir ortamda, “şeriat” gibi formel birtakım kavramları ön plana çıkarıp, sloganlar üretmenin İslam siyasi düşüncesi ve bunun başarılı uygulamalarıyla da hiçbir alakası olmadığı anlaşılıyor.”
Sayfa 61
Hakk ( =gerçeklik) tutkusu olmayanların ilme (= bılgı) sevgi ve saygısı olamaz. İlme sahip çıkılmayan yerde de adaletin sağlanması mümkün değildir. Adaletin olmadığı yerde de nızam olması mümkün değildir. Hakk, ilm ve adl kavramlarını işte böylece birbirine sıkı sıkıya bağlı kavramlar olarak algilıyoruz.
İlm (= bilgi) ve emr kelimeleri arasındaki bağıntı birbiriyle ilgili şu iki ayette örtülü olarak fakat çok dikkat çekici bir şekilde karşımıza çıkıyor:
“Gerçek Yönetici (= Melik ul Hakk) olan Allah, yücedir. Sana vahyinin kaza edilmesi tamamlanmadan Kur'an hakkında acele etme , ve “Rabbim ilmimi artir,' de (= min kabli en yukda ileyke vahyuhu ve kul rabbi zidni ilma).” (020.114)
“Andolsun Biz, önceden Adem'den söz almıştık, o unuttu. Biz onda bir azim bulmadık.” ( 020.115)
Emrde kararlılık (= azmil umur) Kur'anda önemli bir kavramdır ve şu ayetlerde geçmektedir: (003.186, 031.017, 042.043). Yukarida meali verilen iki ayetten anlaşılıyor ki, emrde kararlılık bilgi (= ilm) ile oluyor. İlm bir insanın kararılığını (= azm) arttırır ve onu Şeytan'ın sahte emrlerine karşı korur.