Herkes seviyor sizi, insanı, insanlığı. Siz sevmiyorsunuz ki oysa o an: İnen darbeden daha ağırıyla karşılaşabilir miyim, aradığınız ola ki bu.
Dünkü geçti.
Şimdi yarınkinden ürperme zamanı.
Hayat'a gelip çarpmış, hayat'ın gelip çarptığı insan, yarasının kabuğunun altına çekildiğinde ya susar, tıkanır. ya da çözülür, dile gelir: Ama ünlem, ama mırmır, ama ikisi arasında gelgit, hala bir anlamı olacaksa yazının o sancıdandır.