İstanbul ve Anadolu'ya Seyahat Günlüğü
Hans DernschwamSözler ve Alıntılar
Sen Magdelina'daki kiliseler duruyor. Bu semtte oturan Hristiyanlar ikiye bölünmüş durumda. 2 ihtiyar papaz bozulmuş eski Katolik mezhebine göre ayin yapıyor. 2 veya 3 papazda Luther'in mezhebinden.
Bir vaaz kürsüsünde asılı duran küçük çan çalınarak halk içeri davet ediliyor. Protestan papazların sayısı az olmasına rağmen, halka kendi dillerinde hitap ettikleri için onları dinlerine bağlı tutuyor. Daha az bilgili olan Katolik papazların ise işi gücü birbirleriyle uğraşmaktı.
Öte yandan bu cahil papazlar yüzünden cahil halk, İslam dinini kabul ediyor.
İstanbula fıçılar dolusu limon suyu gelmekte Türkler bu suyu koyun eti için kullanıyorlar.
İskenderiye'den gelen gemilerle pek çok pirinç getiriliyor. Türklerin en iyi yiyeceklerinden biride pirinçtir.
Kanuni, Macaristan'ın fethinden sonra bazı komutanlarını yüceltir, paşalık verir, iyi gelir sağlar, onlara ayrıca büyük arazi ve memleketlerde bağışlar ama bütün bunlar o paşa kendisine sadık kaldığı sürece geçerlidir. Bu araziyi alanlar orada ev, saray vs. yapamazlar. Çünkü o takdirde padişah araziyi geri alır. Ancak padişahın ve şeyhülislamın müsaadesiyle cami, hamam, şifahane ve kervansaray yaptırabilirler.
Zira bu papacı papazlar, kontlara, asilzadelere, tahsil görmemiş halka ahmak nazariyle bakıyorlar ve tahsil görmüş, bilgin insanlarında başka telden çaldıklarını, imansız kimseler olduklarını kabul ediyorlar.
Türkler yoğurdu bir bez torbaya koyup gittikleri yere beraberlerinde götürüyorlar. Yemek esnasında bu yoğurdu su ile karıştırır, içine ekmek doğrarlar. Bunun içindir ki, Türkiyenin her tarafında askerlerin kemerlerinde (kuşaklarında) birer kaşık vardır.
Türkler sütü, çökeleği, beyaz yumuşak peyniri ve yoğurt adını verdikleri tuzlu sütü çok seviyorlar ve bol bol yiyorlar.
“Türkiye’de(Osmanlı) dayak günlük ekmek gibi bir şey. Kim bir suç işlerse 100, 150, 300 sopa yer. Bundan dolayıdır ki Türklerde korku ve itaat vardır.”