İstanbullu Elefteria
Kemal Yılmazundefined İstanbullu Elefteria Sözleri ve Alıntıları
undefined İstanbullu Elefteria sözleri ve alıntılarını, undefined İstanbullu Elefteria kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan ne kadar gaddar olabiliyormuş. Başka insanların emekleri ile yaptıkları şeyleri bu kadar kolay yok etme hakkını kim vermişti onlara! Bu insanları bu kadar gözü dönmüş canavarlara kim dönüştürmüştü?
Sayfa 160Kitabı okudu
"Fakat tercih hep senindir, bazen akıl, bazen kalp nereden gideceğini söyler. Akıl önemlidir ama bazen kalbini de dinlemelisin. İkisi her zaman aynı şeyi söylemez. Keşke ikisi de aynı şeyleri söylese ama o zaman her şey çok kolay olurdu. Hayat bu! Biraz zor olacak."
Sayfa 54Kitabı okudu
6-7 Eylül 1955 İstiklâl Caddesi
Sanki düşmanla savaşan askerler gibi naralar atılıyor, bağırılıyor, bir dükkan yağmalanmak için kepenkleri kırıldığında alkışlar kopuyor, bağırışlar iki katına çıkıyor, dükkana girilip içeride ne varsa önce yerlere sonra da İstiklâl caddesine atılıyordu. Bir gece öncesine kadar kadınların en şık kıyafetlerini giymeden, erkeklerin kravatlarını takmadan gitmeye utandıkları İstiklâl caddesi, yaşanan bu yağmaya şahitlik ediyordu.
Sayfa 170Kitabı okudu
İstanbul'da bulunan yetmiş üç Rum Ortodoks Kilisesi yakılmış, olaylar başlamadan önce tekstil sendikaları tarafından örgütlenen işçiler bayraklar dikmiş. Şoförler Cemiyeti ve Motorlu Taşıt İşçileri Sendikası'nın vasıtası ile yağmacılar İstanbul' da Rumların oturduğu bölgelere nakledilmişti. Sayıları yirmi ile otuz arası değişen bu grupları; bizzat bu cemiyetin organize ettiği vasıtalarla taşımışlardı.
Sayfa 178Kitabı okudu
Bırak dinleme, seni tutan seni!
Sayfa 54Kitabı okudu
Atina'da yaşayan İstanbullu Nikolai Raftis
Kıbrıs'taki Türkler, Türkiye'deki Rumlar , aslında kaderimiz aynı hepimiz evlerimizden komşularımızdan olduk.
Sayfa 69Kitabı okudu
Ben Magnolia, peki ya köklerim! Yüzyıllardır atalarının yaşadığı topraklardan uzakta ölen annesi, doğduğu evin yanmış haldeki harabesinin karşısında ağlayan dedesi...
Vatanım dediği yerleri göremeyen başka anneleri, başka babaları düşündü.
Sayfa 50Kitabı okudu
Bazen yıllar önce yaşanmış ve hiç aklınıza gelmeyen şeyler sanki dünmüş gibi hatırlanır, işte Magnolia'da bunu yaşıyordu.
Sayfa 37 - Yeni İnsan YayıneviKitabı okudu
6-7 Eylül 1955 vatanlarından kovulanlar, komşularından ayrılanlar
Arkadaşı Koço'yu hatırladı, Sirkeci garından trene bindirmişti dul annesi ile birlikte. Koço'nun annesi madam Ester'e , Celal de anne yani mamiko derdi. Nasıl da ağlamıştı mamiko, ah vatanım, ölürüm de gitmem! Toprağımı, kocamın mezarını bırakamam, diye. Ama çaresiz gitmişlerdi, diğerleri gibi. Bir daha mamikonun yaptığı kadar güzel bir karides salatası yiyememişti ömrünce.
Sayfa 117Kitabı okudu
6-7 Eylül 1955'de bunları yapanlar cezasız kaldı...
Sustular... Ne yapmıştı bu kadın onlara? Daha önce hiç görmediği üç kişi yolda görüyorlar ve... Bunu yapmalarının tek sebebi Rum olması! Böyle bir sebep olabilir mi? Ne olacaktı o kadına, nasıl çıkacaktı yarın sokağa, bununla nasıl yaşayacaktı?
Sayfa 162Kitabı okudu