Haldun Hürel, semt semt İstanbul tarihinin izini sürüyor. Her sokağını defalarca arşınladığı şehrin ölümsüz eserlerini, öyküleriyle anlatıyor. Tarihi alanlarda karşısına çıkan otoparklara, beton binalara değil, bu türedi yapıların öncesine götürüyor okuyucusunu... Biz ne kadar gözlerimizi kapatsak, başımızı öte yana çevirsek de, bu şehrin her köşesinde yağmalanmış Roma ve Osmanlı mirası var. Aslında yıkılan, izbeye, çöplüğe dönen; sadece bir cami, bir kilise, bir konak ya da bir çeşme değil, binlerce yıllık kültürel birikim... "Elinizdeki bu kitap sizi, İstanbul'un tarihsel geçmişinde, coşkulu düşler eşliğinde gezdirirken, bu büyüleyici ve hüzünlü kentin, barındırdığı sanat eserlerinin o eşsiz öykülerinin şaşırtıcı güzelliğiyle de buluşturacak. Sayfalar arasında dolaştığınızda; İstanbul'u, sadece 'geniş kapsamlı bir rehber kitap in yol göstericiliğinde değil, sanatsal çalışmaların ne tür bir üslupla, hangi ulusal ve evrensel birikimlerin sonucunda yapıldığına da tanık olarak ve bütün bunlara ait çok heyecan verici öyküleri dinleyerek yol alacaksınız." İstanbul şehir tarihi ve kültürüne dair yazılarından tanıdığımız Haldun Hürel, İstanbul'u Geziyorum Gözlerim Açık' ta neyi/neleri/nereyi kaybettiğimizi de anlatıyor.

Yazar:

Haldun Hürel

Tahmini Okuma Süresi: 25 sa. 22 dk.Sayfa Sayısı: 895Basım Tarihi: 2010Yayınevi: Kapı Yayınları

ISBN: 9786054322107Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Araştırma-İnceleme,

Gezi

#248 Gezi türünde

Fiyatlar

Tüm fiyatlar

İstanbul'u Geziyorum Gözlerim AçıkKapı Yayınları · 895 syf

Bkmkitap

₺70,00

Satın Al

İstanbul'u Geziyorum Gözlerim AçıkKapı Yayınları · 895 syf

Kitapyurdu

₺78,00

Satın Al

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

870gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 39.3

Erkek% 60.7

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Haldun HürelYazar · 24 kitap

8 Mayıs 1949 Perşembe günü Trabzon’da evde doğdu. Bu evi dün gibi hatırlıyor (Bir yazlık sinemanın bahçesine bakıyormuş). Boğa burcu. İlkokula 5 yaşında başladı (Ağabeyi Onur okula gitmekten korktuğu için onu okula Haldun götürürmüş. Bunu gören öğretmeni onu da okula almış). İlkokul: Hırka-ı Şerif İlkokulu. Ortaokul: Gelenbevi Ortaokulu. 5 yılda bitirmiş. (Hep matematik, fizik yüzünden) Lise: 0 da 5 yılda bitmiş yine matematik, fizik yüzünden. Üniversite: Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Dekoratif Sanatlar Seramik Bölümü, 1975 mezuniyet. Sanat ve kültür aşkıyla yaşıyor... Sanat tarihi en büyük ilgi alanı.(Öğrencilik yıllarındaki müze gezintilerinde, en son o çıkarmış müze binalarından. Kendini unuturmuş o taşlar arasında.) Feridun İngiltere’ye gidip Onur da öğretmenliğe başlayınca şarkıcı Tülay’la Balkan ülkeleri turnesine çıktı. Sırf gezip tozmak ve davulunun başına oturmak adına. Sonra bir dönem seramik modelisti olarak çalıştı. 1981’de Nilgün Aksoy’la evlendi. 1984 yılında kızları Niran doğdu. Marmara, Bahçeşehir Üniversitelerinde öğretim görevlisi olarak çalıştı. Halen İstanbul Ticaret Üniversitesi'nde dersler veriyor. Derslerinin konusu İstanbul ve sanat tarihi. HHaldun aynı zamanda yazarlık yapıyor. Yayınlanmış birçok kitabı var. İlk kitabı "Ölerek Yaşıyorum" bir hayli popüler oldu, birçok baskı yaptı. Diğer kitapları hep İstanbul üzerine. Çünkü o bir İstanbul aşığı ve uzmanı... İstanbul konusunda sürekli araştırmalar yapıyor. Yeni kitaplar, belgeseller hazırlıyor. Vurmalı sazların tümünü çalıyor. BBeatles, Dire Straits, Roy Orbison, Elvis Presley, Emerson Lake & Palmer ve Deep Purple’ı çok seviyor. Uçaktan korkuyor. (Yükseldiği için değil, kapalı bir alan olduğu için) Gri hariç her rengi seviyor. Dostluk en önem verdiği şey. "Dönüp dolaşıp herkesin sığınacağı yer dostluktur" diyor. Ancak bu, çok dostu olduğu ve herkesi sevdiği anlamına da gelmiyor. En büyük takıntısı kültür... Kültür olmadan, hiçbir gelişimin olamayacağını, eğitimle kültürün, tamamen farklı şeyler olduğunu savunuyor. Karanlık ve sessiz, özellikle de ortaçağa ait mabetlerin sihirli havasına hayran... Şatoları, kiliseleri, eski camileri, harabeleri seyretmeye doyamıyor...