Rhiannon, çocukluğunda bakıcısı ve birkaç arkadaşı ile beraber bakıcısının kocası tarafından dehşet verici bir katliama şahit olur. Şans eseri kendisi boğazı kesilen bakıcısının bedeni altında kalarak fark edilmekten son anda kurtulur, hayatta kalır.
Olaydan birkaç sene sonra annesini sonrasında ise yakın zamanda babasını kanserden kaybeder.
Hayat bazı insanlara güllük gülistanlık iken Rhee'ye son derece acımasızdır. Ve bu acımasızlık onun hayata bakış açısını henüz çocukluğunu yaşamadan değiştirir. Nasıl mı?
Öncelik olarak bakıcısının kocasına duyduğu öfke filizlenir. Okulda ona hayat hikayesini bildiği halde zevkle eziyet eden Julia'ya gelecekte hesap sormaya ant içer. Sonra ailesinin onu çaresizce ortada bırakmasıyla perçinlenir. Büyür, sevgilisi Craig'le mutlu olmanın hayalini kurarken iş arkadaşı Lana ile kendisine yapılan ihanetle sarsılır... Şimdi o herkese karşı gülümseyen ama aslında kendine göre öfke duyduklarının, diğer tarafta karanlık parklarda tecavüze yeltenen ya da çocuklara istismarda bulunan her bireyin hakkından gelmeyi kendine görev bilen bir KADIN haline gelmiştir. Görünen yüz masum bir gazeteci, görünmeyen yüz ise seri katil... Çünkü ona göre yaşadığı dünyada suçsuzu koruyan bir yasa yoktur...
Sanırım çocukluğunda yaşadığı travma yüzünden şizofreniye eğilimli bir kişiliğin hikayesiydi bu roman. Sonlara doğru daha da merak uyandırdı. Ürkütücü ve bir o kadar da düşündürücüydü...
