İvan İlyiç'in Ölümü kitaplarını, İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü yazarlarını, İvan İlyiç'in Ölümü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İvan İlyiç başarılı bir adamken küçük ağrılarla başlayan hastalığı gün geçtikçe daha çok acı vermeye başlar. Ve ailesinin hastalığına karşı kayıtsızlığı İvan İlyiç' i daha fazla kahreder. Son günlerinde yalnız kalmama isteği, ölüme olan korkusu...
Kitap hukuk öğrenimi görmüş ve bu alanda çeşitli görevlerde, birçok yerlerde çalışmış İvan İlyiç'in ölüm haberi ile başlıyor.
Amansız acılar çektiği bir hastalığın çaresini pek çok doktorda aramasına rağmen bir türlü iyileşememek onu büyük acılara, başedilmez sıkıntılara sürüklüyor.
Bütün bunlarla mücadele ederken ailesinin, dostlarının davranışlarını gözlemlemeye ve sorgulamaya başlıyor.
Aslında bir sorgulama ve psikolojik bir durum analizi içeren bu kısacık kitapta Tolstoy yine o kadar çok duygu sığdırmış ki..!
Ölmekten son derece korkan İvan, çok korktuğu ölümden, korkmayarak ölür.Son duyduğu şey "BİTTİ" diyen birinin sesi olmuştur.
Ve artık heba ettiğini düşündüğü hayatından, bir anda ayrılmış ve artık hiçbir şeyi düzeltmek mümkün olmamıştır.
Yaşadıklarını gerçekten olması gerektiği gibi mi yaşamıştır?
"Ya gerçekten de yaşamam gerektiği gibi yaşamadıysam, bilinçli seçtiğim yaşamım yanlışsa?"
"İvan İlyiç, onca insanın yaşadığı şu koca kentte, onca eş ve dost arasında ve onca aile üyesiyle birlikteyken, ne denizlerin dibinde ne de toprağın binlerce metre altında bir daha eşi benzeri bulunamayacak korkunç bir yalnızlıkla yüzü divanın arkalığına dönük yatarken, yalnızca geçmişin hayaliyle yaşıyordu"
#KİTAPLAKALIN