İvan İlyiç'in Ölümü
Lev Tolstoyİvan İlyiç'in Ölümü Sözleri ve Alıntıları
İvan İlyiç'in Ölümü sözleri ve alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü kitap alıntılarını, İvan İlyiç'in Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Konuşacak ne var ki, nasıl olsa anlamayacak , diye aklından geçirdi.
Sayfa 62
Sabah ya da akşam, cuma ya da pazar, hiçbir farkı yoktu. Hepsi birbirinin aynıydı.
Sayfa 79
Tanıdık bir kişinin ölümü, zihinlerde çeşitli yer değişikliği ve tayinlerle ilgili düşünceler oluşturduğu gibi, hepsinde de her zaman olduğu gibi, "İyi ki ölen ben değilim de o!" şeklinde bir sevinç yaratmıştı.
Her biri: "İşte o ölüp gitti ama ben yaşıyorum." diye içinden geçiriyordu.
Sayfa 9
Gözlerine bir bak, içinde hayat kalmamış.
"Yakında hepinizi kendimden kurtaracağım."
Hayat, çoğalan bir yığın ıstırap, daima artan bir hızla sona, en korkunç ıstıraba doğru tepetaklak inmektir: “Ben de iniyorum.”
Öldüğünü ruhunun derinliklerinde hissediyordu.
Sayfa 65
Yaşıyordum... Bir yaşamım vardı ama şimdi usulca elimden kayıyor ve ben onu tutamıyorum. Evet ne diye kendimi aldatayım? Benden başka herkes bilmiyor mu ölmekte olduğumu sanki.
Sayfa 45Kitabı okudu
"Kocasının ölmesini dilediği halde bunu istemiyordu da, çünkü kocası ölürse aylığı da kesilirdi."
Sayfa 53Kitabı okudu
Belki de sürdürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir?