Sonuçlarının ne olacağını bilemeyecek kadar genç olduğumuz günlerde, anlamadan ya da tasarlamadan bütün hayatımızı ve geleceğimizi etkileyecek şeyler yapmamız ne kadar korkunç.
Daha o zamanlar, yani okuldayken bile annemin günü gelip öleceğini düşünürdüm. Sonra elbette o öldükten sonra ne yaparım diye endişelere kapılırdım. Derken bir gün gerçekten de ölmüştü. Ve ben hayatıma devam etmiştim işte. En kötüsü de insanın her şeye alışıyor olması.