Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Kadersizlik
Imre KerteszKadersizlik Yorumları ve İncelemeleri
Kadersizlik yorumları ve incelemelerini, Kadersizlik kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Kadersizlik puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.710 üzerinden
2002 yılında Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazanan Imre Kertesz ile tanışma kitabım oldu Kadersizlik.Kendisi de toplama kampında kalan ve buradan sağ kurtulan Kertesz, Kadersizlik’i 12 yılda yazmış, yayımlatmak istediğinde soykırım kurbanlarıyla alay ettiği gerekçesiyle geri çevrilmiş.Kitabını yayımlatmayı başardığında ise suskunlukla karşılanmış.
Açıkçası neden böyle düşünülmüş anlayamadım.Ben 14 yaşında bir çocuğun gözünden toplama kampının dehşetini çok daha korkunç yaşadım.
Kamp hayatının şartlarına uyum sağlaması, yaşanan her şeyi yaşamın bir parçası gibi algılaması, herkesin yapabildiği sürece kendi adımlarını atması gerektiğini düşünmesi mi alay olarak algılandı acaba?
Çok beğendim Kadersizlik’i, 14 yaşında ergenin tüm yaşadığı kötülüklerle kendi arasına koyduğu sınırı, hayatta kalmak için seçtiği yolu takdirle karşıladım ben.
Nazi toplama kamplarının bu güne kadar okuduğum en net anlatımı tartışmasız bu kitapla yapılmış. Yazarın ifadelerinde hiçbir şey ne daha iyi ne de daha kötü gösterilmeye çalışılmış, neyse o... Yazar hatıralarından yola çıkarak kaleme aldıklarında insanın her koşulda hayatta kalmaya programlanmış doğasını ve insanın insana yapabileceği kötülüğün sınır tanımazlığını görüyoruz. Okurken o vahşeti iliklerinize kadar hissediyorsunuz.
Merhaba dostlar
Bu kitabın geçen yılın son okuması olacağını düşünmüştüm ama #2024 'te okuduğum ilk kitap oldu.
İkinci Dünya Savaşı sırasında toplama kampına gönderilen Macar yazar, kendi deneyimlerini anlattığı bu kitabı on iki yılda yazmış.
Hakkında çok şey okuduğum bir konu bu, yani toplama kampları ve Yahudi soykırımı. Artık pek de şaşırmam sanıyordum ama yine etkilenerek okuduğum bir hikâyeydi.
Bana diğer okumalardan farklı gelen yönlerini özetleyecek olursam: yazarın toplama kampına gittiği ilk dönemlerdeki masumiyeti, tesadüflerin yardımıyla (ya da kaderin) Auschwitz'den başka bir kampa gönderilmesi, bir deri bir kemik halde ve hasta olduğu dönemde kampta tedavi edilmeye çalışılması (şans herhalde), kurtuluştan sonra ülkesine döndüğünde orada hayatın normal akışında sürdüğünü görmesi, çalışma kamplarının ve Nazi zulmünün doğruluğuna inanmayan insanlar.
Hikâye elbette çok acı, yüreğe dokunan bir öykü. Yazar Nobel ödülü de almış. Daha önce Polisiye Bir Öykü isimli kitabını okumuştum. Yazım tarzı hakkındaki duygum değişmedi. Pek anlaşamadım kendisiyle.
Sevgiyle kalın
2002 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi yazarın tamamlaması yıllar süren otobiyografik kurgu kitabı Kadersizlik.
14 yaşında kampa gönderilen ve kaldığı bir yılı her ayrıntısına kadar olduğu gibi yani sadece yaşadıklarını ve gözlemlerini hiç ajite etmeden ki belki de hala çocuk olduğu için böyle farklı bir bakış açısıyla anlatması metni değişik bir boyuta taşımıştır.
Konuyla alakalı okuduğum diğer kitaplardan çok farklı bir metindi. Son bölüme kadar duygu adına hiç bir şey hissetmedim. Hiç normal olmasa da okuduklarım bir günlük gibi "normal" geldi.
Keyifli okumalar...
Oxucu zövqünə güvəndiyim oxucular o qədər tərifləmişdi ki,başlayanda kitabdan böyük gözləntim var idi.Ancaq tövsiyyə edərəm ki,oxumağa belə başlamayın.Yazıçı öz avtobioqrafiyasını yazıb.Macarıstanlı bir yəhudi olan yazıçı 15 yaşında bir gün məcburən aparıldığı,holotoks dövrünün ən qanlı yəhudi düşərgəsi olan auschwitz’ aparılır.Düşünün 15 yaşınızda əsir kimi həbs edilirsiniz,sırf yəhudi olduğunuza görə.Yaxınınızdakı binada qadın və uşaqlar işləməyə "yararsız" olduğu üçün yandırılır.Yazıçı getdiyi bir çox belə düşərgələrində tanış olduğu insanlar və holotosk(yəhudi soyqırımı) dövrünü dramatikləşdirmədən anladır.Bəlkə də ən yaxşı son cümləyə sahip kitablardan biridir.
Bir zamanlar mühendis,doktor ve ya benzeri bir şey olacağıma dair planlar yaptığını hatırlıyorum.Büyük bir ihtimalle de istediği gibi olacak;insan hiç bir saçmalığı çok doğal bir şeymiş gibi yaşayamaz ve şimdiden biliyorum ki mutluluk yolumun üzerinde kaçınılmaz bir tuzak gibi beni bekliyor.Çünki orada,oradaki bacalarda bile dumanların kesildiği anlarda mutluluğa benzeyen bir şeyler vardı.Belki de asıl bu deneyim benim için unutulmaz kalacak ama herkesin öğrenmek istediği sadece kötü olan,sadece "dehşet".Evet eğer bir daha sorarlarsa,onlara bunu,toplama kampındaki bu mutluluğu anlatmalıyım.
2002'də nobel alıb,əslində nobelə layiqdirmi? Məncə layiqdir,soyqırımın,əsirliyin içində belə ümid olduğunu o qədər sadə dildə izah edir ki,insan olduğumuzun varlığını hiss edirik.