Kardan çocuklar yapıyoruz. Kendimize ... Konuşalım, dinlesin, bize arkadaş olsun diye. Biz birbirimize yetmiyoruz. Sevmesine seviyoruz ama tam olmuyor işte.
"...Bu akşam yazacaklarimi sana armağan ettiğimde yazarligimin kanıtı sen olacaksın.O sayfalara dokunacaksin.O satırları göreceksin.Ben de seni gördükçe, dinledikçe yazar olduğumu giderek benimseyecegim..."
...Yazdığımı beğenen bir başkasına da üç sözcükten oluşan bir yazarın adını, soyadını söylemiştim.'Bunu ,Ahmet Namık Refik yazmış,'dedim.'Deme ya!' dedi."