Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Kadının Işığı
Romain Gary (Emile Ajar)Kadının Işığı Yorumları ve İncelemeleri
Kadının Işığı yorumları ve incelemelerini, Kadının Işığı kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Kadının Işığı puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
6.910 üzerinden
İnsan durmadan yolculuk edince sonunda hiç kimseyi tanımıyor..."
“Bu öyle bir dönem ki herkes yalnızlığı haykırıyor ve aşkı haykırdığını bilmiyor. İnsan yalnızlığını haykırdığında her zaman aşkı haykırır."
Sevgili “Emlie Ajar” bu kitapla gene kırıp geçirdi dokunduğu yerlerde izi kalır diyoruz ya işte öyle bir şey bu kitabında kadın ve erkek ilişkilerini anlatmış zaten çok iyi bir mizah ve gözlem gücü var. Kimleri seviyoruz? bizi kimler seviyor ? Gerçekten her şey cinselik mi ? Bir insanı sevmek için ile de bir nedenin mi olmalı sevgi biz istediğimiz için mi sevgi oluyor?Sevginin iyi olduğunu mu söylüyor yazar hayır! sevginin belkide en yıkıcı duygulardan biri olduğuna dikkat çekmiş “Sevginin kirli”olanını. Sevgi kaybedildiğin de yerine hüzün,öfke, hata kinle yer değiştirir bu genel olarak biz insanların hissettiği sevgi şekli. Ama gerçek sevginin bu olduğuna inanmak istemiyor yazar sevgi yaşatmalı gidene armağan ettiğini gelen yeni birine hediye edilmeli öyle yıkıntılı bir duygunun olmadığını belki de bütün kötülüklerin üstesinden gelebilmemize yardımcı olan tek şey “ sevgi” olduğuna inanıyor.:)
“Yaşamın bu düzeyde olmamasından korkuyorum, dostum. Çok çabuk soluğu tükeniyor. Ne yazık ki yankı düşü kurmayan taşlar var ve bunlar çok büyük bir kitle oluşturuyor.
Kadının Işığı
Birkaç gündür elimdeki kitap bu. Yavaş yavaş, not alarak okuyorum. İkinci okuyuşum. Kadınları kadınca seven entellektüel, gezgin ve konuşma ustası bir adamın eşini yeni kaybetmiş 40'lı yaşlardaki üzgün, umutsuz bir kadınla karşılaşmasını anlatıyor. "Karşılaşmamız gerekiyordu" cümlesi kitabın özeti.
Eşlerini kaybeden iki insanın karşılaşması ve yaşadıklarını gözden geçirdikleri konuşmalarla geçen öykünün pek akıcı olmadığını, çok farklı bir şeyler okuma arayışı içinde olan ´tecrübeli´ okurlara önerilebileceğini söyleyebiliriz. Kitabı yarıda bırakmak zorunda kalan okur sayısının oldukça kabarık olduğunu belirtmekte yarar var.
106 sayfalık bir bir baş dönmesi, bir sarhoşluk bu kitap. Sanki kafamda bir kazan varmış da Gary elindeki kepçeyle durmaksızın karıştırıyormuş gibi hissettim okurken. Zira oldukça dağınık bir anlatım var bu kitapta. Kitabın başlarındaki zorluk hikayeye dahil olmak, dahil olduktan sonraki zorluk da hikayeye ikna olmak. Çünkü tesadüfi bir çarpışmayla tanışan iki kişinin ne ara, nasıl bir ikiliye dönüştüğünü anlamayı reddediyor bünye. Alaycılığın bir, absürtlüğün iki çimdik fazla olmasından biraz da. Ama öyle incelikli taşlar diziyor ki aralara Gary, bu baş dönmesine şükran duyarak kapatıyorsunuz son sayfayı.
Eşinin kaybından sonra hayata yeniden tutunmaya, bir kadının ışığına bakarak yoluna devam etmeye çalışan bir adam…Eşini ve çocuğunu kaybetmiş, hayatın kapı arasına yasla ve suçlulukla sıkışıp kalmış bir kadın..Aralarında doğan ilişkiyi tanımlamak oldukça güç. Aşk, kardeşlik, dayanışma ya da felsefe kulübü? Hemen hepsinden biraz.
Umuda ve umutsuzluğa dair;
en sevdiklerimizi kaybettikten sonra yaşamaya devam ettiğimiz için duyduğumuz o suçluluk hissine dair;
yaşamaktan duyulan yorgunluğa dair;
b.ka batmış birlikteliklere ve ve hep kendinden verdikçe yaşanan o boğulma hissine dair;
ama en çok da yeniden başlamaya dair bir şeyler okuyayım, azıcık deli işi de olsa kabulümdür diyorsanız kimse tutmasın sizi.
Romain Gary, gözüm kapalı tercih edebileceğim bir yazar, bir kez okudun mu vazgeçemeyeceğin yazarlar arasına yerleşiyor. :)
Kadının Işığı, bir erkek ve kadının taksiden inerken çarpışmasıyla başlıyor. Karısını kaybeden bir adam, bir kaza sonucu da kızını kaybedip eşi engelli olarak kurtulan bir kadın. Adam karısını çok sevmiş ve hâlâ sevmekte, bu yüzden bir başka kadında eşini yaşatmaya çalışıyor. Kadın için de durum farklı değil. Buraya kadar herşey anlaşılır ya da klişe. Daha önce Gary okuyanlar bilirler ki anlatmak istediği şeyi dümdüz anlatmaz yazar. Bu yazdıklarımın arkasında da kadın/erkek ilişkilerine dair sorgulamaları anlatıyor. Eklenen birkaç karakterle de deavm ediyor. Detay vermeyeceğim ama usul usul bize laf sokuyor. :)
“Birlikte mutlu olabilmek için ayrı ayrı mutsuz olmak yeterli değildir. Rastlaşan iki umutsuzluktan bir umut çıkabilir, ama bu yalnızca umudun her şeyin üstesinden gelebileceğini kanıtlar… Ben buraya dilenmeye gelmedim…” Tam da dilenmeye geldi aslında. Karşılaşmaları, oldurmaları, tutunmaları gerekiyordu. Yalnızlık, çaresizlik, birine bağımlı olma, ilişkinin amacı, sevginin anlamı, kadına değer verme.. Sevgi ne ile ölçülür?
Altını çizdiğim o kadar çok cümle var ve o kadar akıcı ki çok sevdim. Bu kitabı tanışmak için de uygun.
“Buradasınız, kadının ışığı burada ve mutsuzluk yaşamın bir niteliği olmaya son veriyor.”