KafkaOkur - Sayı 30 (Ağustos 2018)
KafkaOkur DergisiKafkaOkur - Sayı 30 (Ağustos 2018) Gönderileri
KafkaOkur - Sayı 30 (Ağustos 2018) kitaplarını, KafkaOkur - Sayı 30 (Ağustos 2018) sözleri ve alıntılarını, KafkaOkur - Sayı 30 (Ağustos 2018) yazarlarını, KafkaOkur - Sayı 30 (Ağustos 2018) yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Engeller kimi zaman senin zihninden peydahlanıyor kimi zaman karşındakinin zihninden. Herkes kendinden yana hayatta ve diğerini yok sayıyor. "Mış" gibi duygularla çevriliyiz; kimin, neyin gerçek olduğunu sorgulamaktan anı yaşamayı unutuyoruz. Halbuki ne kadar kolay özgürlüklere inanmak. Dinlemekse ne zor şu günlerde. Herkes kendinden bahsetmek istiyor. Öznenin kendisi olmadığı ortamlarda afakanlar basıyor. Suçluyor. Tüketiyor.
Sayfa 41
Sürüp giderken hayat olanca hızıyla insanlar mı yorar bizi en çok yoksa kendimiz mi? Beklentilerimiz mi uğratır hayal kırıklığına yoksa bizden beklenenler mi? Duygularınla köşe kapmaca oynadığını hissettin mi hiç? Hissettiğin sandığın şeyleri anlık yön değiştirdi?
Buna neyin sebep olduğunu düşündüm hep. Karşındakinin aklını okuma isteğinin ağır bastığı zamanlardı bunlar. Söylediği kelimeleri tarttığın, hareketlerini, mimiklerini ölçtüğün "anlatabiliyor muyum"dan çok "anlayabiliyor muyum?" onu anları. Seneler geçtikçe, ilk önce kendini iyi anlatmanın önemi çıkıyor karşına. Ne hissettiğini ifade etmek can damarıymış meğer hayatın, diyorsun. Anlayış sandığın şeylerin aslında feda etmek olduğunu anlıyorsun.
Sayfa 41
Önemsediğimiz ve hafızamızda yer eden her an gerçekliğini korusa da, zaman içerisinde olmak istediğimiz insana ya da tecrübelerimize yeniliyor. Varlığını koruyan mekânlarda yaşadığımız, yaşadığımızı sandığımız yarı gerçeklerle, hafızamızdakilerle sınırlı hayatlarımız, onlar kadar özgürüz. Hafıza ya bir itaatkar ya da bir isyankar.
Sayfa 41
Kim olduğumuza ve kim olacağımıza dair anlayışımız, zaman acımasızca geçip giderken soluklaşabilen, değişebilen veya güçlenebilen anılara dayanıyor. Zamanla bellek arasındaki bu ilişkiden hikâyelerimiz doğuyor.
Sayfa 41
"...Tür olarak temelimizde delilik var. İkiden fazlamızı bir odaya koy, taraf belirleyip birbirimizi öldürmek için bahaneler yaratırız. Siyaset ve dini niye yarattık dersin?"
Sayfa 35
"Bir acının hatırası, bir mutluluğun hatırasından daha az can yakar, bisikletten düştüğün gün dizinde oluşan yaranın bıraktığı iz, hiçbir zaman canının ne kadar acıdığını hatırlatmayacak. Hep küçükken bisiklete bindiğinde ne kadar mutlu olduğunu anımsayacaksın."
Sayfa 31
Hiçbir zaman yaraların sebebini anlayama çalışmamış, her seferinde onları kendi haline bırakıp yok olmasını dilemiş ve sabırsızlandıkça kabuklarını yolmuştu. Belki de nedeni, en dibi her zaman çıktığı bir basamak zannetmeseydi. Ve belki de bu, şimdiye kadar pek ciddiye almadığı hayatını altüst ediş hâliydi.
Sayfa 31
İnsan bir yarayla devamlı karşılaştığında ona ve onun verdiği acıya alışabilirdi. Ama konu, içinde olup biteni anlamaya geldiğinde sadece bakmak yeterli değildi. Tıpkı bir insana bakarak onu anlamayı başaramayacağımız gibi.
Sayfa 31
Bir acının hatırası, bir mutluluğun hatırasından daha az can yakar...
Sayfa 31