Kahramanlarıma Mektuplar
Tuba DereKahramanlarıma Mektuplar Gönderileri
Kahramanlarıma Mektuplar kitaplarını, Kahramanlarıma Mektuplar sözleri ve alıntılarını, Kahramanlarıma Mektuplar yazarlarını, Kahramanlarıma Mektuplar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sen kimin düşüsün peki diye sorardı kendine.
O da bu dünyaya ayak uyduramayanlardandı. Hayatla arasındaki mesafe gittikçe büyüyordu. Hüzne müptelaydı. Bu yüzden tutkuyla bağlanıyordu kederli adamlara, solgun yüzlü kadınlara.
Biz doğmakla bizden öncekilerin acı mirası devraldık.
Çocuğu anlamak için onu taşıyan karna ve şekillendiren ele yani annenin mizacına bakmak gerekiyor, anlıyorum.
Sanırım herkes hayatta en az bir kez, kendisi için tasarlanan yazgıyı değiştirmek ister.
Hepimiz Şeref gibi zaman zaman içimizden taşan bir özleme denk düşen insanlarla yakınlık kurup sonrasında uzaklaşıyoruz.
Unutsak bile içinden geçtiğimiz yaşamın kokusu, hazzı, sesi sinmiş oluyor üzerimize
Bir gün yaşamadığımız, hiç yaşamayacağımız şeylerinde anısına sahip olabileceğimizi söylemiştin.
Giden ihanete mi, ölüme mi yoksa tekrar kavuşmanın yoluna mı gider, bilemez insan.
Herkes kaderin bir ucundan tutar, olacak olansa vesilesini hazırlar.
Kendi sesinle son verdin ketumluğuna.
Sen diline mühür vurulmuş gibi susarken o, aşkını ve özlemini de anlattı, keşke duyabilseydin.
Bilirsin tanışmakta vaktini bekler
İçimizde çoğalan yareler gül açar mı Dedem?