Bilgin Adalının hayatını anlatıyor. Antalya'daki gelişini ve oradaki günleri anlatıyor. Daha çok Kutlu abisinden söz ediyor. Geçmişle günümüz arasında gidip geliyor.
Kaledibi SokağıBilgin Adalı · Nemesis Kitap Yayınları · 201493 okunma
Bir kerecik dünyaya geliyor insan. O bir kerelik yaşamını da dolu dolu ve mutlu yaşamalı. Ben de hep beni mutlu edecek şeylerin peşinden koştum. En kötü günlerimde bile mutlu olabileceğim bir şeyleri yakalamayı başardım.
Kaledibi Sokağı Bilgin Adalı'nın çocukluğunu yazıya döktüğü eserdir. Bilgin Adalı biz okuyucularını 1950’li yıllara kendi çocukluğuna götürüyor. Babası memur olan küçük Bilginin her memur ailesinde olduğu gibi farklı farklı şehirlere gitmek zorunda kalmış ve son olarak babasının tayinini istemesi üzerine Adana’dan büyükbabası büyükannesi ve
...Arka yazısı ...
" Şimdiki çocuklar harika"da , 50-60 yıl öncesinin çocukları nasıl ? Evlerde elektriğin , musluğun çevirince akan suyun , elektronik oyuncakların , hele hele bilgisayarın bulunmadığı bir dünyada ,ne yapardı, nasıl yaşardı çocuklar ? Nasıl şeylerden oluşurdu onların dünyaları?
Kaledibi sokağı 1949-1950 yıllarında , çocuklağunu yaşarken , büyüme eylemi içinde olan bir çocuğun romanı. Onun dünyayı ,büyükleri algılayışı , kimi zaman güldürecek , kimi zaman uzun uzun düşündürecek okuyucuyu ( ben daha uzun uzun düşünemedim yaşımdan dolayı o kadar büyümedim daha )
bakmayın "gençlik romanı "diye etiketlendiğine . 9'dan 99'a her yaştan okurun büyük bir keyifle okuyacağı bir roman Kaledibi Sokağı ...
Gerçek bir başyapıt ...
Kaledibi SokağıBilgin Adalı · Nemesis Kitap Yayınları · 201493 okunma
Koyunda , balık da , insan da sürüler halinde yaşarlar. Birilerinin onları gütmesi gerekir .
Ben gençliğimde koyun güderdim . Sen balık güdüyorsun . Devlet katında birileri de bizi güdüyor . Koyun dediğin çobanın sözünden dışarı çıkabilir mi ??...
"Keşke bir atım olsaydı"dedim
" Büyüyünce olur inşAllah" dedi halam.
Şu büyümek , her yerde bir engel gibi çıkıyordu karşıma . Alaeddin'in cini gibi bir cinim olsaydı , ne hoş olurdu . Hemen büyüyüverirdim .
"Büyünce ..." dedim halama , "İnşAllah ..."
Aramızda sır kalsın : Aslında ben hiç bir zaman öğrenemedim çoşkularımı frenlemeyi . Bugün bile pişman değilim bundan . Dolu dolu, doludizgin yaşamaya çalıştım ömrüm boyunca . Pişman olacağım hiç bir şeyi yapmamaya gayret gösterdim. Ama , yaptığım hiç bir şeyden ötürü de pişmanlık duymadım. Bir kerecik dünyaya geliyor insan . O bir kerelik yaşamını da dolu dolu ve mutlu yaşamalı . Ben de hep , beni mutlu edecek şeylerin peşinden koştum . En kötü günlerimde bile mutlu olabileceğim bir şeyleri yakalamayı başardım ...
Metin' e verdiğim sözü hiçbir zaman yerine getiremedim . Zaman içinde , yerine getiremediğim bu söz öylesine yer etti ki yüregimde, yapamayacağım bir şey için asla söz vermedim . Verdiğim sözleriyse , yerine getirmek için gereken her türlü çabayı harcadım ...
Herkes, hep bir ağızdan konuşuyordu hala. Benimle ilgilenen kimsecikler yoktu. Ben de aldırmıyordum zaten. Şinasi amcamı ve kendimi ihanete uğramış gibi duyumsuyordum. Özellikle de Hilmiye Teyze'nin kahkahaları kulaklarımda çın çın çınladıkça.