Mustafa Reşat’ın 24 Nisan 1915’de tutuklattığı Ermeni aydınları ölüme gönderen eylemleri, onun için modern bir bürokratik organizasyonda adeta sıradan idari işlemlerden biridir. Bu anlamda Weber’in modern bürokrasi için kullandığı “demir kafes” metaforunun Mimaroğlu için geçerli olduğunu söylemek güçtür zira ona verilen görevi layıkıyla yerine getirmek için oldukça istekli ve bilinçlidir, hatta kendisini bu hususta yetkili hisseder.