Kapadokya Öyküleri

18 December 2018 20:20

250 syf.

· Kitabı okudu

10/10 puan verdi

Liked

Read in 7 days

Kapadokya Öyküleri/ İsrafil Baran Yazarı bir yıldır tanıyorum ve kitabın yazılma aşamasına tanık oldum sayesinde. O kitap yazma isteğini şöyle tanımlıyor; " Kitabımın çok satması değil amacım, ben bu dünyadan geçerken bir iz bırakmak istedim sadece!" Evet o bu dünyada bir iz bıraktı, peki sizler bu iz'e dokunmak ister misiniz? Yazarın kitabı yazma aşamasında, Hıristiyan öykülerini yazarken ki hassasiyeti bende hayranlık uyandırmıştı, şöyleki bu öyküleri yazarken hiristiyan ilahileri dinleyerek onları anlamaya çalışan ve yanlış bir şey yazmaktan imtina eden bir insan ve en önemlisi her insana ve dini inanışa saygılı bir yazar olması.( kişiliği ile ilgili bir kaç küçük bilgi sadece) Ben iyiki dokunmuşum bu iz'e ve iyiki bu güzel insanı tanımışım diyorum... Ülkemizin en güzel bölgelerinden sadece bir tanesi Kapadokya, gezip görmek isteyenler için öncesinde, okuyup rehber olacak bir kitap, gezip görme imkanı olmayanlar için ise hayal kurarak gezme imkanı sunan güzel bir eser. Sizi sıkmadan, yormadan öyküden öyküye kucak açıyorsunuz, Kapadokya'ya dair bir çok bilgiye sahip oluyorsunuz. Yazarın ilk kitabı olması sizde bir önyargı oluşturmasın, inanın çok araştırma yapılarak ve akıcı bir üslupla yazılmış güzel bir eser okuyacaksınız. Özellikle lise çağındaki öğrencilerin ülkemizi ve bu toprakları iyi tanımalarını sağlayacak güzel bir eser. Kaleminiz daim, okurunuz bol olsun sayın Israfil Baran hocam. Kitapla ve sevgiyle kalın... Kapadokya Öyküleri İsrafil Baran Kent Kardeş Lotus Yayın Grubu Sayfa:157

Kapadokya Öyküleriİsrafil Baran · Kent Kardeş · 201818 okunma

Nahif Okur

02 December 2018 18:39

Cömert tavrı, kötüye karşı savaşı, fakiri, güçsüzü koruması ve inançlı yapısıyla halkın takdirini kazandı.

Sayfa 19Kitabı okudu

Nahif Okur

30 November 2018 14:51

Geçmişten günümüze zaman yolculuğu yaparak perilerle çiftçinin dostluğunu, sevdiğine kavuşamayan aşıkların çilesini, göle dönüştürülen bir köyü, inançlarından vazgeçmediği için sürgün edilen kırk askeri, Kapadokyalı uçbeyi Digenes'in kahramanlıklarını, İsa'dan sonra bölgeye hıristiyanlığı yayan Aziz Yorgo, Aziz Çoban Manas ve Azize Nino'yu, sömürüye baş kaldıran Amaz köylülerini, Hacı Bektaş Veli'yi, Erciyes ve Hasan Dağlarının öykülerini ilgiyle okuyacaksınız.

Nahif Okur

24 November 2018 00:31

Genç delikanlıdan etkilenen İmparator ona coşkuyla sarıldı: - Cesaretin tüm ülkede konuşuluyor. Keşke Roma topraklarında senin gibi dört adamım olsaydı. Ma-jestelerinden ne dilersen sana bahşedeceğim, dedi. İmparatorun bu konuşmasıyla gururu okşanan Digenes: - Sizden hiçbir şey istemiyorum majesteleri, bana duyduğunuz sevginiz yeterli. Ordunuzun çok masrafı oluyordur. İstemek yerine vermek gerekir. Sizden yoksulları ve mazlumları korumanızı, kâfir-leri korkutmanızı ve Hristiyanları güçlendirmenizi istiyorum. Adalet silahınızı hiçbir zaman bırakmayın majesteleri. Ruhum bedenimde olduğu sürece sizinle birlikte savaşacağıma söz veriyorum, dedi.

Reklam

Nahif Okur

24 November 2018 00:29

BAŞLARI Uçhisar Kalesi’ne kadar uzanan devler, yaşadıkları dağın tepesinden insanların yaşadığı vadiye her gün ateş saçan kayalar yuvarlıyordu. Evi barkı küle dönen insanlar, devlerin kendilerine zarar vermemesi için her gün dua ediyor, onların gönlünü hoş tutmak için kurbanlar kesip yaşadıkları yerlere bırakıyordu. Devler, insanların hediyelerine rağmen ateş saçan kayaları göndermekten vazgeçmiyordu.

Nahif Okur

24 November 2018 00:29

Ertesi gün Ürgüp'e uçan güvercinler onu göre-meyince meraklandı. Mahsen’in evine uçtular. Pen-cerenin kenarına konduklarında ölü bir beyaz gü-vercini gördüklerinde ona bunu babasının yaptığını anladılar. İntikam almak isteyen güvercinler, zehirli bitkilerin tohumlarını toplayıp gizlice babasının ye-meğine koydular. Vicdansız babanın ölüm anını seyretmek için mutfağın penceresine dizildiler. Baba başına geleceklerden habersiz mutfağa girdi. Tabağındaki yemekten birkaç kaşık aldı. Kısa bir süre sonra yere yığılıp kıvranmaya başladı. Ölme-den önceki son sözü “Mahsen, beni affet kızım!” oldu.

Nahif Okur

24 November 2018 00:26

Bir ağacın gölgesinde kaval çalan çobanı görünce durdu. Uzun uzun baktıktan sonra: - Bu güzel sesi dilinden mi, yüreğinden mi çıkartıyorsun çoban?, diye sordu. Çoban: - Dil yüreğe bağlıdır, yürek aşkla dolup taşmazsa, dil nefesle bir olup bu sesi çıkartamaz, dedi.