Bir hayvanın sevgisinde, özverili ve kendini feda etmekten sakınmayan, insanoğlunun değersiz dostluğunu ve zayıf sadakatini tatmış kişilerin yüreğini tümüyle dolduran başka türlü bir şey vardır.
Bir insanın düşünebileceği en derin perişanlığın bile ötesinde bir eprişanlık içindeyim. Arkadaşını nefretle itlaf ettiğim bu hayvanın, Yüce Tanrı'nın kendi suretinde yaratılmış olan insana, bana verdiği dayanılmaz bu acı! Zavallı ben! Ne gece ne gündüz huzur nedir bilmez olmuştum! Eskisi beni bir an rahat bırakmazdı; yenisi de tarifsiz korkularla dolu rüyalardan her saat beni uyandırıyordu, nefesi yüzümde, koca ağırlığını üzerimde hissediyordum; silkinip sıyrılmadığım, yakamı kurtaramadığım, sürekli gördüğüm, kalbime sonsuza dek çökmüş bir kâbus idi.