Kara Oklar Çetesi 1 - Büyük Macera
Ahmet Şerif İzgörenSözler ve Alıntılar
Buna dikkat etmesi öyle güzel ki :’)
Kitapta Atatürk'ten hep "Gazi Paşa", "Mustafa Kemal" diye bahsettim; çünkü Soyadı Kanunu 1934'te Çıktı ve Atatürk soyadını o yıl aldı.
Sayfa 233Kitabı okudu
Şirket-i Hayriye'nin başında müdür olan Mühendis Hüseyin Haki Efendi, dünyanın ilk arabalı vapurunu hayal etti ve çizdi. Türkiye'de yapabilecek büyüklükte bir tersane olmadığı için vapur İngiltere'de yapıldı, başına da Mehmet Efendi yollandı. Sonra vapur Türkiye'ye geldi. 1872 yılında kullanılmaya başlandı, yani dünyanın ilk arabalı vapurunu biz Türkler icat ettik. Adı neymiş çocuklar?
Çete üyeleri okumaya çalıştı.
Suhulet, dedi Zafer.
Ne demek oluyor Tevfik Amca?
"Kolaylık” demek yavrum.
Sayfa 124Kitabı okudu
1928 Türkiye'si ve İstanbul'u
1923 yılında halkın sadece % 8'i okuma yazma biliyordu, çünkü okuma yazma bilenler Çanakkale ve Kurtuluş Savaşlarında şehit olmuştu.
Ülke, 1923-1945 yılları arasında dünyada en hızlı gelişen iki ekonomiden biriydi, çünkü insanları dürüsttü ve ortak değerleri, hedefleri vardı.
Kitabı yazarken o dönemi çok araştırdım. Örneğin, 7 Ekim 1928 günü itibarıyla tramvay işçileri sekiz gün grev yapmışlar; karakterlerin tramvayı kullanmaları o günlere denk geliyor mu gibi detayları bile inceledim.
Günlük hayatı anlatmakla başlayalım isterseniz:
Elektrik, eskiden sadece Beyoğlu'nda vardı. Hikâyenin geçtiği yer olan sur içine ise 1930'da geliyor.
.
.
.
Sayfa 237Kitabı okudu
Dürüst zannettiğimiz insanların çoğu önüne fırsat çıkmamış olanlardır.
"Dürüst zannettiğimiz insanların çoğu, önüne fırsat çıkmamış olanlardır."
Sayfa 215Kitabı okudu
-İsminiz ne?
-Kamil ama arkadaşlarım Koç Kamil derler.
-Niye?
-Kimseyi Koç gibi yolda bırakmam, o yüzden.
Hepsi bir ağızdan "Çok yaşa Koç Kamil Amca" diye bağırdılar.
Sayfa 144Kitabı okudu
O zamanlarda Türkiye'nin en önemli özellikleri neydi bilir misiniz? Sokakta oynayan çocuklardan hangisi zengin, hangisi fakir bilemezdiniz. Herkes aynı giyinirdi, ihtiyacı olana yardım etmek çok sevap ya da iyi kabul edilirdi. Büyüklere büyük bir saygı ve hürmet, bir de farklı inançlara hoşgörü vardı. Her kökenden, her inançtan insan yan yana mutlu mesut yaşardı. Neyse, yolculuğa dönelim isterseniz.
Sayfa 123Kitabı okudu