Hiç sahip olamadığın oyuncağı benimsemek gibiydi aşk. Bana ait dediğin anda kaybettiğin gülüşler, varlığına inanmak isteyip de hiç olmadığını bildiğin duygular gibiydi. Ve ihanetin gölgesinde soluklanmayı seçip de görmeyi gözlerine yasakladığın haliydi.
"Bu; yaşamla ölüm arasındaki tek mesafe ,bu kadarız aslında. Bu mesafede ....Yaşamak da ,yaşatmak da sadece iki dudağımızın arasında! Bu kalp senin iki dudağının arasından çıkan sözlerle durdu"