Karamazov Kardeşler (2. Cilt)
Fyodor DostoyevskiKaramazov Kardeşler (2. Cilt) Sözleri ve Alıntıları
Karamazov Kardeşler (2. Cilt) sözleri ve alıntılarını, Karamazov Kardeşler (2. Cilt) kitap alıntılarını, Karamazov Kardeşler (2. Cilt) en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sabırlıyım ama sabrımın da bir sınırı var; tükenirse korkunç bir şey olabilir.
Sayfa 268Kitabı okudu
Mutlu olmak istemiyorum!
Sayfa 270Kitabı okudu
Acı duyan yalnız benim. Kimsenin umrunda değil, ilgilenen yok.
Sayfa 254Kitabı okudu
Ya ben?
Ben, hem acı çekiyor, hem yaşamıyorum. Denklemin bilinmeyeni benim. Her şeyin başını sonunu kaybedip sonunda adını bile kaybeden bir hayaletim...
Sayfa 346Kitabı okudu
Kendimi mahvetmek istiyorum. Burada bir çocuk var, rayların arasına yatmış, tren üstünden geçmiş. Ne mutlu ona!..
Sayfa 272Kitabı okudu
Aman ne isterseniz söyleyin, vız gelir artık!
Sayfa 172Kitabı okudu
Ölüm ne kadar yakın.
Sayfa 114Kitabı okudu
Hayatı severim ben, öylesine severim ki, bıktım! Yeter!
Sayfa 56Kitabı okudu
Bazı insanların düşmanlığı dostluktan daha yararlı oluyor…
Siz kötü şeyleri iyi gibi görüyorsunuz.
Sayfa 271Kitabı okudu
Hayat aslında acı demektir.
Sayfa 345Kitabı okudu
Bir şeyin onu kalbini sıkacak derecede rahatsız ettiği belliydi.
Sayfa 335Kitabı okudu
Yaşadığım hayata karşılık kendimi cezalandırıyorum.
Sayfa 53Kitabı okudu
-Tecrübeli bir ruh doktoruyum.
-Ben de tecrübeli bir hastayım.
Sayfa 30Kitabı okudu
"Ne biçim iş bu, insanlar hep böyle mi oluyor?.." O anda gözü dünyayı görmek istemiyordu. "Değer mi, yaşamaya değer mi?"
Sayfa 186Kitabı okudu