Karanlığın Şehri - 2
Şule AvlamazEn Eski Karanlığın Şehri - 2 Sözleri ve Alıntıları
En Eski Karanlığın Şehri - 2 sözleri ve alıntılarını, en eski Karanlığın Şehri - 2 kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsan celladına âşık olur muydu? 𝘖𝘭𝘶𝘺𝘰𝘳𝘮𝘶ş
Sayfa 752Kitabı okudu
Aslında birine kendimi ifade edememekti beni rahatsız eden.
Sayfa 34Kitabı okuyacak
Kelimeler kelimeler... Her sıkıştığımda beni terk edip beynimi ıssız bir araziye dönüştüren bencil kelimelr...
Sayfa 141Kitabı okudu
Ruh çeşitli acılarla sınanırdı, beden buna şahit olurdu. Ruh acırdı, beden bunu dışa vurur ya da vurmazdı. Bu insanın elindeydi.
işin içine sevgi girdi mi, tüm çıkarlar korkak bir suçlu gibi bir kenara sinerdi. En güzel sevgi, birisini karşılıksız sevmekti, ondan hiçbir şey beklemeden. Sonsuz bir aşkla
Özlemek ne güzel şeydi, sonunda vuslat olunca.
"Korku kişinin kendisine doğru tuttuğu içi dolu bir silahtır; büyüdükçe bu silah kendiliğinden ateşlenir. Onu büyütme."
İnsan, hiçbir zaman azla yetinmeyi bilmiyormuş, onu anlıyordum. Tatlı bir şeyin tadına varınca, sevdiğinin yanında olunca hiçbir zaman yeterli gelmiyormuş. Her saati, dakikayı, saniyeleri, tüm günü yalnızca onunla geçirmek istiyormuş. Onunla geçirdiği anlar hiç bitmesin istiyormuş..