Karantina
Nihan ÖzantSözler ve Alıntılar
Bu ne kadar yaşamaktı?
Başına ne gelirse gelsin nefes almaktan vazgeçememek ne karmaşık bir akıştı.
Sayfa 96Kitabı okudu
Bazen çizdiğimiz sınırlar sadece bize aittir.
Parmaklıklar arkasında koca bir özgürlük gizlenmiştir.
Zihnimiz öyle derindir ki, sonsuz yolculuklardan esinlenir...
Sayfa 47Kitabı okudu
Hasretten bir gönlün yanabileceğine inanmazdım, yanarmış.
Karnımda uçuşan kelebeklere inanmazdım, uçarlarmış.
Bir başkasının gözlerinde var olabilecek bir hayatın varlığında özgür hissedemeyeceğime inanırdım, oysa tam da onu kaybettiğim gün tutsak oldum ve bir daha asla özgürce nefes alamadım.
Alamadığım her nefeste daha da değersizleşti hayatım.
Sayfa 60Kitabı okudu
Aydınlığa doğru kararla yürürken tüm acıların gölgesinde, o artık hürdü. Ne eskiyen prangaların esaretinde ne de kanayan yaraların gölgesindeydi. Uçmak en yüce özgürlüktü. Şimdi o bir bütündü.
Yalnızlık, her kimliğe doğuştan yazılı tek uğraşıdır insanın bir yaşama sırasında, tek sermayesi. Sahip olduğu tek şeydir. Kıymetini bilmelidir...
Bu nasıl yaşamaktı? Başına ne gelirse gelsin nefes almaktan vazgeçememek ne karmaşık bir akıştı
... Sesi o kadar gür bir o kadar rahatlatıcı en çok da acı doluydu... Yüreğindeki tüm kederi bize döküyordu, sanki. Deniz gibi sahiplenmek borcumuzdu.
Sayfa 82Kitabı okudu