Öğleden sonra annem ve ben elimizde çiçeklerle babamın mezarını ziyaret edecektik. Ben hâlâ üniformamın içinde olacaktım, babama ne olduğumu göstermek için. Daha doğrusu onun sayesinde ne olduğumu ona göstermek için...
Ama bir kere belli köşelerden döndükten sonra, bir kere belli seçimleri yaptıktan sonra, bir zamana, mekâna veya insana geri dönüş yoktu. Ayrı yollarda yürümeye başlıyor ve süreç içinde değişiyorduk.
İlk aşk, gelişmekte olan bir kalbin üzerine kazınır. Bu, bir ağaca isminizin baş harflerini kazımak ve yıllar sonra o harfleri olgun bir ağacın gövdesinde mağrur ve şişkin bir halde bulmak gibidir.