“ Bir zamanlar birini sevmişsindir.
O sevginin izi kalır.
Her şey geçip gitse de,
bir gün gelir,
sevdiğin acıtmaz ama o iz acır.
Ama yaşanmamış şeylerin de izi olurmuş.
Hayal ettiklerinin,
olmamışların,
gerçekleşmemişlerin...
Yine de bütün acıların sonunda az da olsa mutluluk ve bu mutluluğun açtığı bir çatlak kalır.
Hayatı,
işte o çatlaktan seyrederiz. “