Meksikalı yazar Valeria Luiselli Kayıp Çocuk Arşivi’nde bir yol hikayesini katmanlayarak anlatmış. ABD’nin Meksika sınırına doğru iki çocuklarıyla beraber yola çıkan bir çiftin hikayesiyle beraber, çözülmekte olan bir evliliğin muhasebesini, Güney Amerika ülkelerinden ABD’ye yönelen göçü ve bu kitlesel göçler sırasında ölen, insan tacirlerinin eline düşen, istismara uğrayan çocukların hikayesini ve biraz da Amerikan tarihinin Kızılderililerle ilgili karanlık sayfalarını okuyoruz. Kadın anlatıcıyla ilerleyen ilk kısım oldukça zengin, konu seçimi zaten muazzam, bunun yanında edebi bir dil, çok can alıcı olmasına rağmen konu tarafından yutulmayan ve kadının içsel monologlarıyla zenginleştirilen bir kurgu söz konusu. Bu arada yazar, gerek gerçekten yaşanmış gerekse kendi kurguladığı göç eden çocuk hikayelerini de dahil ederek metinlerarası katmanlama tekniğini kullanmaya başlıyor. İkinci kısımda ise kurguya ailenin büyük çocuğunun anlatımıyla devam ediyoruz, bu kısım hem melodramatik tarzı hem de katmanları daha da yoğunlaştırması bakımından düş kırıklığı oldu benim için. Luiselli’nin bu metinlerarası katmanlama tekniği, bir yanıyla çok etkileyici göç yankıları ve başka zengin temalar yaratırken, diğer yanıyla bir aşamada okuru yormaya başlamış. Bana göre, harika bir noktadan konuyu ele alıp çok iyi bir metinle başlayan kitap, metni daha da zenginleştirebilecek katmanların aşırıya kaçmasıyla yorucu; anlatıcının değişmesiyle de melodramatik ve daha sıradan bir metin halini almış. Yine de genel olarak sevdiğimi söyleyebilirim. Kitabı okurken hep aklıma çok sevdiğim El Norte filmi geldi, çok etkileyicidir, tavsiye ederim.
Valeria Luiselli 
Kayıp Çocuk Arşivi