Kayıp Çocuk Arşivi
Valeria LuiselliNewest Kayıp Çocuk Arşivi Reviews
You can find Newest Kayıp Çocuk Arşivi quotes, newest Kayıp Çocuk Arşivi book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.6Out of 10
Kitap genel olarak ses belgeselleri çeken bir çiftin çocuklarıyla yola düşmesini anlatıyor.
Kadın ülkeden ihraç edilen ortadan kaybolan mülteci çocukları araştırırken adam ise son Amerika yerlileri olan apaçi hikayelerinin peşine düşüyor.
Tüm bunların arka planın da ise beni asıl etkileyen şimdiye kadar hiç dikkat etmediğim şeylerin sesi oldu. Gölün, rüzgarın, asfaltın, yemeğin, ormanın ve daha ufacık herşeyin bir sese sahip olduğu ve bizim bunlara kulak vermemiz. Kitapta beni etkileyen bir diğer nokta ise gittikçe hayat amacı farklılaşan çiftleri, onların birbirine yabancılaşmasını ve bu onları bu noktaya getiren nedenlerin çok naif bir dille anlatılmasıydı. Özellikle mülteci çocukların hikayeleri beni çok etkiledi. Yola çıkmayı uzun yolculukları seviyorsanız ekstra zevk alacağınız bir kitap. Bana okurken fotoğraf makinemi yanıma alıp uzun yola çıkma isteği uyandırdı. Herkese tavsiye ederim
Çağdaş Edebiyat Harikası
Valeria Luiselli okumayı çok seviyorum. Kayıp Çocuk Arşivi okuduğum üçüncü kitabı ve artık Luiselli yazınından bahsedebilirim :)
Luiselli kurmacanın sınırlarıyla oynayan, bu sınırları muğlaklaştıran bir yazar. Kurgu içinde kurgu, kurgunun kurmacanın gerçekliğini değiştirmesi, birçok edebi esere atıf, farklı yazım teknikleri Luiselli’nin
Kayıp Çocuk Arşivi- 437 sayfa
Valeria Luiselli
Kitabın anlatımı için üç anlatıcı kullanılmış. İlk anlatıcı olarak anne,ikinci anlatıcı olarak oğlan ve üçüncü anlatıcı olarak üçüncü tekil şahıstan yararlanılmış.
Annenin anlattığı kısımlarda aileyi tanıyoruz ve yola çıkmalarının nedenlerini öğreniyoruz. Anne aileyi tanıtırken kocam, oğlan ve kız olarak belirtiyor. Anne için yola çıkma sebebi kayıp çocuklarken baba için sesleri kaydetmek. Anne bir belgeciyken kocası ise belgeselci.
Oğlanın anlattığı kısımlar doğrudan kıza yazılmış. Yaşadıklarını küçük olan kızın unutmamasını sağlamayı amaçlamış.
Üçüncü tekil şahısın anlattığı kısımlar ise hem diğer hikayeden bağımsız hem de bütün hikayenin temelini oluşturuyor.
Ben kitabı okurken annenin anlattığı kısımlarda biraz zorlandım. Kullanılan kelimeleri anlamadığım kısımlar vardı. Orayı okurken çocukların yaşları 10 ve 6 olsa da olayları çok çabuk kavrıyorlarmış gibi düşündürttü.
Oğlanın ve üçüncü şahsın anlattığı " Kayıp Çocuklar İçin Ağıtlar" kısımlarının anlaşılması daha kolaydı.
Kitabı okurken sanki yaşanmış olayları yazmış gibi düşündürten kısımlar ve fotoğraflar olsa da öyle değil. Çok iyi bir kurgu var.
Kitapta üç kitabın ismi geçiyor. Birincisi; Sineklerin Tanrısı. Bu kitap çok iyi bir kitap olarak yorumlansada ben sevmemiştim. İkincisi; Bu Kitapta Hiç Resim Yok. Bu kitap ebeveynlerin çocuklarına okuması gereken bir kitapmış. Ama ben kitabı ilk defa gördüm. Üçüncüsü; Kayıp Çocuklar İçin Ağıtlar. Böyle bir kitap gerçekte yok.
Son Söz; Annelerimiz bize konuşmayı, dünya ise susmayı öğretir.
Seçmediğimiz kitapların özel bir gizemi olduğunu düşünürüm hep. Bunu bana veren elin bu hikayenin benim elime geçmesi için bir aracı olduğunu ve kaderin bunda eli olduğunu düşünmeyi muazzam bulurum nedense.
Yazarın sihirli bilinç akışı ile dehşet içerikli gerçeklik dokunuşlarıyla tüyler ürperten bir roman canlanmış. Dünya çok daha adil bir yer olabilirdi, “annelerimiz bize konuşmayı, dünya ise susmayı öğretmeseydi.”
Bir kadın bize bir zamanlar kocasıyla nasıl mutlu olduklarını anlatıyor, şimdi ise birbirlerine ne kadar yabancı olduklarını. On yaşındaki oğulları ve beş yaşındaki kızlarıyla son bir yolculuğa çıkmaya karar veriyorlar. New York’tan Arizona’ya hareket eden bir araç ve onu takip eden güzergah. Kitap bundan çok daha fazlası. Geçmişi anlamak, çözmek ve seslerde bugünün gerekçesini bulmak için görmezden gelinenlerin hikayelerini anlatarak daha iyi bir dünya yaratma çabasıyla derlenmiş. Bu kitabı okuyup Luiselli’nin kalemine de hayran kalmamak mümkün değil. Her bir satırda durup yutkunmak, düşünmek ve sorgulamak için yazmış adeta. Hayatını seçebilme özgürlüğü olan ve geleceğine yön verebilme kabiliyetine sahip kişilerin şükür duyacağı fakat bunlara şansı olmayanları öğrenince ayrıcalıklarına sevinemeyeceği bir şey. Seda Ersavcı çevirisi ve Nazlım Dumlu kapak tasarımıyla.
”Sevdiklerimizin gelecekteki yokluğunu eşyasının maddi varlığıyla seziyoruz.”
”Gitme ihtiyacı duyuyorsa, gidebiliyorsa veya gitmek zorundaysa herkes gidiyor.”
”Annelerimiz bize konuşmayı öğretiyor, dünyaysa susmayı.”
Mülteci sorununun sıkça konu edildiği son günlerde, Meksika sınırından ABD’ye kaçmak zorunda kalan çocukların dramını Luiselli’nin kaleminden okudum. Bu çocukların çoğu daha sınırı bile geçemeden insan tacirlerinin eline geçiyor, ölüyor ya da kayboluyor. Devletlerin yanlış politikalarının bedelini masumların ödemesi ne acı.
Ses envanteri oluşturan belgeci bir kadın, Amerikan yerlilerini araştıran belgeselci bir adam ve çocukları ile Amerika’nın bir ucundan diğerine çıktığımız yolculuk sırasında hem bir ailenin çözülmesine tanıklık ediyoruz hem de kayıpların ağıtlarına kulak veriyoruz.
Benim için zorlayıcı bir okumaydı. Kitabın ilk bölümü annenin, ikinci bölümse 10 yaşında bir çocuğun gözünden anlatılmış. Anlatılan konu oldukça ilgi çekici olmasına rağmen inceleme kısmının ağır basması zaman zaman kitaptan kopmama neden oldu. Belki benim için doğru zaman değildi, yine de mutlaka okuyun diyorum.