Kayıp Şato
Alain FournierKayıp Şato Gönderileri
Kayıp Şato kitaplarını, Kayıp Şato sözleri ve alıntılarını, Kayıp Şato yazarlarını, Kayıp Şato yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Her şey acıya dönüşüyor, kaynağına dönüyor.
Sayfa 214
Geçmiş zaman! Yitik mutluluk!
Sayfa 203
Üç yıl önce, böylesine bir mutluluğa belki korkmadan, çıldırmadan dayanamazdı. Bu boşluk, bu uzaklık, bu mutlu olmak yeteneksizliği nereden kaynaklanıyordu?
Sayfa 180
Ama cenneti bir kez de olsa görmüş olan biri, herkesin yaşadığı yaşama nasıl katlanabilir, nasıl uyum sağlayabilir artık?
Sayfa 169
Geçenlerde senden beni düşünmeni istemiştim. Şimdi, tersini istiyorum: Beni unutsan daha iyi olur. En iyisi her şeyi unutmak.
Serüvenimiz bitti. Bu yıl kış, mezar gibi sessiz. Belki öldüğümüz zaman, belki sadece ölüm verecek bize bu yarım kalmış serüvenin gerisini ve sonunu ancak ölümden öğrenebileceğiz.
En küçük umut belirtisi olmaksızın, hâlâ bekliyorum; delilik tabi.
Sayfa 142
İnsan bağışlanamayacak kadar ağır bir suç işledi mi, bir yandan dayanılmaz acılar çekerken, bir yandan da, "Dünyanın bir yerinde beni bağışlayacak insanlar nasıl olsa vardır." diye hayal kurar. Ne yaparsanız yapın, bunları iyilik olsun diye yaptığına önceden inanmış insanlar hayal edilir.
Sayfa 67
İnsan bağışlanmayacak kadar ağır bir suç işledi mi, bir yandan dayanılmaz acılar çekerken, bir yandan da, "Dünyanın bir yerinde beni bağışlayacak insanlar nasıl olsa vardır," diye hayal kurar.
Sayfa 70Kitabı okudu
. son .
" Bana hiç güvenmeyin, tüm hayatım deliliklerle geçti "
" Yollarımı hep tek başına yürüdüm "
Sayfa 186 - Kapra YayıncılıkKitabı okudu
Ben saatlerin ilerlemesini ve günü atlatmayı dilerken tüm umutlarını, aşklarını ve gayretlerini bugüne bağlamış insanlar da var. Yarının gelmesini hiç istemeyen, zamana ihtiyaç duyan, ölüm döşeğinde insanlar...
Kimileri için yarın bambaşka bir pişmanlık anlamına geliyor. Kimileri de yorgun ve bu gece, dinlenmeleri için yeterince uzun olmayacak. Günümü bomboş geçirdim, hangi hakla yarını bekliyorum ki ?
Sayfa 185 - Kapra YayıncılıkKitabı okudu
Yarım kalan maceramın en soluk, en uzak izlerini taşıyan insanların bile peşinden gitmeye mahkûm muyum yoksa ?
Sayfa 183 - Kapra YayıncılıkKitabı okudu
Aniden başı göğsüme düştü, sanki tüm ağırlığını yüreğime vermişti...
Sayfa 179 - Kapra YayıncılıkKitabı okudu
Ne ateşi kalmıştı ne de savaşmak için bir nedeni. Kırmızılık da yoktu nöbette, sadece sessizlik. Pamuklara sarılı, duygusuz ve beyaz bir yüz ile gür, sert saçlarının çevrelediği ölü bir alın görüyordum sadece..
Sayfa 178 - Kapra YayıncılıkKitabı okudu