İçimde solgun çiçeklerin uğultusu,
başımda müstehzi düşen birkaç kır.
Geç aynanın karşısına, aç ağzını.
Yılların ve yolların telaşını haykır!
Yahut dur, vazgeç, dön arkanı…
Varsa sana meftun bir yürek;
yaşlanmazsın, yaş alırsın ancak.
Her seferinde solgun çiçekler yeniden açacak.
Bir otuz sene daha geçip ellerin buruşsa dahi,
ellerini titreten