İnsanlar kendilerini çok önemsediler, evrenin merkezindeyiz sandılar, milyarlarca galaksiyi kendilerine ait saydılar. Oysa ne yıldızlar ciddiye alır bizi ne bulutlar.
(İnsanlar hayalleriyle avunur.)
"Vebalin boynuna" der kimileri, vebalden veba gibi korkarız. Ama kendi kendimize yaptığımız haksızlıkları ciddiye almayız. Aslında en büyük vebal; kendi özgürlüğümüzü, gelişmemizi, kendimize, kendi elimizle kısıtlamamızdır.